Czym jest banał? Definicja i alternatywy

Banał może początkowo brzmieć jak egzotyczne stworzenie lub połączenie słów „plateau” (płaskowyż) i „latitude” (szerokość geograficzna), ale jest daleki od tego, czym się wydaje.

Gdyby to naprawdę był punkt orientacyjny, byłby to prawdopodobnie najnudniejszy punkt orientacyjny wszech czasów:

“Witamy w Platitude: miejscu, gdzie wszystko jest oczywiste i nic nie ma znaczenia!”

Banał jest czymś znacznie bardziej podstępnym. To ulubione powiedzonko twojej najmniej lubianej ciotki, którego używa za każdym razem, gdy wspominasz o nieszczęśliwym wydarzeniu w swoim życiu:

“Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu!”

Tak, intencje są dobre, ale szczerze mówiąc? To bezużyteczna rada, która zazwyczaj zmusza cię do kiwania głową i zgadzania się, ponieważ tak naprawdę nie zawiera nic nowego. 

Wszyscy je znamy. Prawdopodobnie wszyscy ich używaliśmy.

A jeśli jesteś pisarzem, najlepiej naucz się je rozpoznawać i eliminować ze swoich tekstów, zanim pozbawią one Twoją prozę życia.

---

Kluczowe wnioski

• Banały to nadużywane stwierdzenia, które brzmią znacząco, ale nie zawierają żadnej prawdziwej treści ani wartości.

• Osłabiają one tekst, zastępując konkretne, autentyczne idee ogólnikowymi wypełniaczami.

• W przeciwieństwie do frazesów (które są nadużywanymi zwrotami), banały rzekomo oferują mądrość, nie mówiąc nic nowego.

• Pisarze mogą używać frazesów, gdy są w pośpiechu, niepewni lub próbują brzmieć głęboko, nie wkładając w to wysiłku.

• Najlepszym sposobem na uniknięcie banałów jest pisanie konkretnie, osobiście i szczerze.

---

Czym jest banał?

Banał to uwaga lub stwierdzenie, które było używane tak często, że stało się nudne i pozbawione znaczenia.

Definicja frazesu

Są to zdania, które na pierwszy rzut oka wydają się mądre, ale po dokładniejszym przyjrzeniu się tracą na wartości. Są one werbalnym odpowiednikiem pustych kalorii.

Słowo to pochodzi od Francuski słowo “plat”,” co oznacza płaski. I właśnie tym są frazesy: płaskie. Bez głębi, bez tekstury, bez wartości odżywczych.

Przykłady banałów

Przyjrzyjmy się kilku klasycznym frazesom, z którymi prawdopodobnie się spotkałeś:

• “Jest jak jest”.” 

Tłumaczenie: Nie mam nic sensownego do powiedzenia na ten temat, więc powiem coś oczywistego i mam nadzieję, że przejdziecie dalej.

• “Czas leczy wszystkie rany”.” 

Czy na pewno? Powiedz to komuś, kto doznał urazowego uszkodzenia mózgu. Albo komuś, kto doświadczył prawdziwej straty.

• “Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu”.” 

Stwierdzenie, które ma na celu pocieszenie, ale może bagatelizować uzasadniony ból i zmagania.

• “Kiedy jedne drzwi się zamykają, inne się otwierają”.” 

Jasne, ale co jeśli utkniesz w korytarzu pełnym zamkniętych drzwi? Co jeśli drzwi, które się otworzyły, prowadzą do schowka na miotły?

• “Podsumowując…” 

To zdanie poprzedza około 90% frazesów. Jest to znak ostrzegawczy, że nadchodzi coś ogólnikowego.

• “Po prostu bądź sobą”.” 

Brzmi prosto, dopóki “ty sam” nie jesteś kimś, kogo ludzie chcą naśladować.

• “Podążaj za swoimi marzeniami”.” 

Brzmi inspirująco, dopóki twoim marzeniem nie jest oglądanie telewizji w piżamie przez następną dekadę.

W piśmie popularne frazesy obejmują:

• “Słońce wzeszło nad nowym dniem, pełnym możliwości”.”
• “Nauczyła się, że prawdziwe piękno pochodzi z wnętrza”.”
• “Zdał sobie sprawę, że prawdziwym skarbem byli przyjaciele, których poznał po drodze”.”
• “Miłość pokonuje wszystko”.”

Zauważ, że te stwierdzenia pasują praktycznie do każdej historii. W tym tkwi problem. Są tak ogólnikowe, że w rezultacie nic nie mówią.

Kiedy tworzysz treści i chcesz uniknąć tych pustych fraz, narzędzia takie jak Undetectable AI’s AI Essay Writer może pomóc Ci zidentyfikować miejsca, w których Twój język staje się zbyt ogólny.

Autor analizuje tekst i zaznacza fragmenty, w których autor używa nadmiernie popularnych wyrażeń zamiast tworzyć coś konkretnego i znaczącego.

To motywuje cię do głębszego zastanowienia się, poprawić czytelność, i znajdź prawdziwą myśl, którą chcesz przekazać, a nie tylko leniwą skrótowość.

Dlaczego frazesy są uważane za słabe pisanie

Banały zabijają dobre pisanie, ponieważ zastępują myślenie autopilotem.

• Są intelektualnie mało inspirujące. Kiedy umieszczasz w swoim tekście frazes, zasadniczo mówisz: “Nie chce mi się wymyślać czegoś oryginalnego, więc użyję tego gotowego wyrażenia, które wszyscy już znają”.”
• Oddalają czytelnika. Nic tak szybko nie wyrywa czytelnika z historii, jak natrafienie na język, który widział już milion razy. To przerywa immersję. Zamiast doświadczać Twojego wyjątkowego głosu i perspektywy, nagle przypominają sobie wszystkie inne teksty, które kiedykolwiek przeczytali.
• Upraszczają złożone idee. Życie jest skomplikowane. Ludzkie emocje są chaotyczne i sprzeczne. Kiedy podsumowujesz złożoną sytuację stwierdzeniem “tak po prostu jest”, nie oddajesz rzeczywistych niuansów danej chwili.
• Sygnalizują one, że nie ufasz czytelnikowi. Banały są często używane, gdy autorzy nie ufają, że ich odbiorcy zrozumieją subtelności. Wyjaśniają wszystko w najbardziej oczywisty sposób, zakładając, że czytelnicy potrzebują, aby wszystko zostało im wyjaśnione, jak wróżba w ciasteczku z wróżbą.
• Sprawiają, że Twoje teksty stają się mało zapadające w pamięć. Jeśli ktoś może znaleźć dokładnie taką samą konstrukcję zdania w setkach innych miejsc, dlaczego miałby zapamiętać właśnie twoją? Tekst, który zapada w pamięć, jest konkretny, zaskakujący i wierny swojej unikalnej perspektywie.

Oto krótkie ćwiczenie: spróbuj przypomnieć sobie ostatnią frazesową wypowiedź, jaką ktoś skierował do Ciebie. Prawdopodobnie nie jesteś w stanie przypomnieć sobie dokładnego kontekstu ani rozmowy, w której padła. Dzieje się tak, ponieważ frazesy nie zapadają w pamięć. 

Dobre pisanie powinno pozostawić ślad. Powinno skłaniać czytelników do myślenia, odczuwania lub postrzegania czegoś w inny sposób. Banały mają odwrotny skutek.

Potwierdzają to, co wszyscy już myślą, i nie wymagają od czytelnika żadnego wysiłku.

Dlaczego ludzie używają frazesów

Jeśli frazesy są tak straszne, dlaczego wciąż ich używamy?

• To skróty konwersacyjne. Kiedy piszesz pod presją czasu lub przemawiasz spontanicznie, frazesy są gotowe do użycia w Twojej mentalnej bazie danych. Nie wymagają one żadnego wysiłku poznawczego.
• Czują się bezpiecznie. Wypowiadanie konkretnych i osobistych opinii jest ryzykowne. Możesz się pomylić. Możesz ujawnić zbyt wiele. Banały pozwalają ci brzmieć, jakbyś coś mówił, nie zajmując jednocześnie konkretnego stanowiska.
• Są społecznie akceptowane. Kiedy ktoś mówi Ci, że jego pies zmarł, oczekuje się, że powiesz “Przykro mi z powodu Twojej straty”. To oczywiście banał, ale jest to również uznany scenariusz społeczny. Odstępstwo od scenariusza jest niewygodne.
• Brzmią mądrze, nie wymagając mądrości. Możesz umieścić w swoim eseju stwierdzenie “jedyną stałą rzeczą jest zmiana” i sprawić, że zabrzmi ono głęboko, nawet jeśli tak naprawdę nie zastanawiałeś się głęboko nad zmianą ani nie przedstawiłeś świeżego spojrzenia na ten temat.
• Wypełniają przestrzeń. Kiedy wpatrujesz się w pustą stronę, próbując osiągnąć określoną liczbę słów, banalne frazesy wydają się kuszące. Wypełniają one tekst, nie wymagając prawdziwej treści.
• Naprawdę uważamy, że są pomocni. Czasami ludzie używają frazesów w najlepszych intencjach. Chcą pocieszyć lub udzielić wskazówek, a te znane zwroty wydają się odpowiednim narzędziem do tego zadania.

Problem polega na tym, że dobre intencje nie wystarczą, aby stworzyć dobry tekst. To, co w rozmowie wydaje się pocieszające, na papierze często brzmi pustko.

Banał a stereotyp

Ludzie często mylą frazesy z kliszami. Są one ze sobą powiązane, ale nie są identyczne.

A banalizm to każde nadużywane wyrażenie, które poprzez powtarzanie straciło swój pierwotny wpływ.

“Pracowity jak pszczoła”. “Spokojny jak ogórek”. “Myśl nieszablonowo”.” To są stereotypy. To oklepane metafory i porównania, które kiedyś wydawały się świeże, ale zostały zużyte do cna przez nadmierne używanie.

A banalność jest konkretnie stwierdzeniem, które udaje, że jest znaczące lub mądre, ale w rzeczywistości nie zawiera żadnej prawdziwej treści. “To, co cię nie zabije, uczyni cię silniejszym”.” “Dobre rzeczy przychodzą do tych, którzy czekają”.”

To są frazesy. Brzmią jak rady, ale nie dają żadnych konkretnych wskazówek.

Wszystkie frazesy są banałami, ale nie wszystkie banały są frazesami.

“Pada jak z cebra” to frazes. Jest nadużywany i nudny. Ale nie udaje głębokiej mądrości na temat natury meteorologii.

“Kiedy pada, to leje” może oznaczać jedno i drugie. Chociaż jest to dosłowne określenie pogody, to jednak jest to tylko frazes.

Sugeruje to, że problemy pojawiają się grupami, ale stało się to frazesem, ponieważ oferuje pseudomądrość dotyczącą życia.

Oba powinny być unikane w pisaniu, ale z nieco innych powodów.

Należy unikać frazesów, ponieważ są one oklepane i przewidywalne, a banalne powiedzonka należy omijać szerokim łukiem, ponieważ są one intelektualnie puste.

Istnieje również pewne pokrywanie się z truizmy, czyli stwierdzenia, które są oczywiście prawdziwe, ale nieprzydatne. “Nie wykorzystujesz 100% szans, których nie wykorzystujesz” to truizm.

Tak, oczywiście. Nie można też wygrać na loterii bez kupienia losu. Te spostrzeżenia są technicznie poprawne, ale w rzeczywistości nie wpływają w żaden użyteczny sposób na zachowanie.

Typowe błędy popełniane podczas używania frazesów

Nawet pisarze, którzy wiedzą lepiej, czasami pozwalają sobie na banalne stwierdzenia.

Oto najczęstsze sposoby, w jakie wkradają się one do Twojej pracy:

• Błąd #1: Wykorzystywanie ich w dialogach w celu pokazania mądrości postaci. Chcesz pokazać, że Twój bohater nauczył się czegoś ważnego, więc każesz mu powiedzieć coś w stylu: “W końcu zrozumiałem, że dom jest tam, gdzie serce”. Nie sprawia to, że bohater wydaje się mądry. Sprawia, że brzmi jak kartka z życzeniami.
• Błąd #2: Rozpoczynanie lub kończenie banalnym stwierdzeniem. Możesz pomyśleć, że zdanie “mówi się, że każde zakończenie jest nowym początkiem” brzmi głęboko i stanowi dobry wstęp do Twojego eseju. Jednak w rzeczywistości sygnalizuje ono czytelnikowi, że nie wymyśliłeś żadnego interesującego sposobu na rozpoczęcie tekstu.
• Błąd #3: Używanie ich jako substytutów okazywania emocji. Zamiast opisywać, co naprawdę czuje dana postać, piszesz: “Zdała sobie sprawę, że czas leczy rany, a jutro jest nowy dzień”. Nie mówisz nam nic o jej stanie emocjonalnym, a tylko łączysz ze sobą dwa banały.
• Błąd #4: Myślenie, że dodają głębi słabym pomysłom. Jeśli Twój artykuł nie ma zbyt wiele treści, dodawanie frazesów nie pomoże. “Ostatecznie musisz być wierny sobie i podążać za swoją pasją” brzmi jak coś, ale nic nie mówi.
• Błąd #5: Używanie ich w sposób ironiczny bez wyraźnego zaznaczenia ironii. Czasami pisarze celowo używają frazesów, próbując być sprytni lub satyryczni. Ale jeśli czytelnik nie jest w stanie rozpoznać ironii, oznacza to, że napisałeś po prostu kiepski frazes.
• Błąd #6: Domyślne przyjmowanie ich w wnioskach. Jeśli właśnie napisałeś 2000 słów konkretnej, interesującej treści, a następnie zakończyłeś ją stwierdzeniem: “I pamiętaj, że ważniejsza jest podróż niż cel”, to właśnie podważyłeś wszystko, co napisałeś wcześniej.

Najgorsze w tych błędach jest to, że frazesy często wydają się słuszne, kiedy je piszesz.

Mają przyjemny rytm, brzmią kompletnie, a mózg daje ci odrobinę satysfakcji, ponieważ zakończyłeś myśl.

Ale to fałszywa nagroda, ponieważ tak naprawdę nic nie powiedziałeś.

Jak unikać frazesów w swoich tekstach

Aby pozbyć się frazesów ze swoich tekstów, potrzebna jest praktyka i świadomość.

Oto jak to zrobić:

• Bądź brutalnie konkretny. Jest to najskuteczniejsza technika. Zamiast “Nauczyła się, że pieniądze nie dają szczęścia”, napisz o konkretnej rzeczy, której się nauczyła. Na przykład: “Nauczyła się, że ekspres do kawy $800 w jej kuchni nie jest w stanie odtworzyć smaku kawy $3, którą piła z siostrą w każdą niedzielę rano”.”

Widzisz różnicę? Jedna z nich to ogólna mądrość, która może odnosić się do każdego. Druga to konkretny szczegół, który ujawnia charakter i emocje.

• Zadaj pytania “no i co z tego?” oraz “dlaczego?”.” Kiedy zauważysz, że piszesz coś, co brzmi mądrze, poddaj to analizie. “Czas leczy rany”. No i co z tego? Jakie rany? W jaki sposób pomaga czas? Dlaczego ma to znaczenie dla tej konkretnej postaci w tej konkretnej sytuacji? Wyjdź poza powierzchnię.
• Używaj konkretnych obrazów zamiast abstrakcyjnych stwierdzeń. Nie pisz po prostu “czuła się wolna”. Opisz, jak bohaterka zdejmuje obcasy na parkingu i jedzie do domu boso, z opuszczonymi szybami i zbyt głośnym radiem.
• Zastąp uogólnienia obserwacjami. Zamiast “Ludzie zawsze pragną tego, czego nie mogą mieć”, napisz o konkretnej osobie, która pragnie konkretnej rzeczy, której nie może mieć, i spraw, aby było to dziwne i charakterystyczne dla tej osoby.
• Zaufaj czytelnikowi, że wyciągnie wnioski. Nie musisz wyjaśniać morału tej historii. Jeśli dobrze opisałeś tę scenę, czytelnicy zrozumieją jej znaczenie bez konieczności dodawania: “i wtedy zrozumiał, że rodzina jest najważniejsza”.”

Niewykrywalna sztuczna inteligencja AI Humanizer staje się naprawdę przydatny po napisaniu tekstu. Możesz przepuścić frazę lub tekst przez humanizer, aby wychwycić momenty, w których język staje się zbyt ogólny lub brzmi jak tekst napisany automatycznie.

Narzędzie pomaga zapewnić alternatywne rozwiązania. brzmieć naturalnie i angażująco, nie wymuszone ani nadmiernie formalne.

Oznacza zdania, które brzmią tak, jakby mogły być napisane przez każdego, i pomaga znaleźć język, który brzmi wyraźnie jak Twój.

Humanizer nie tylko identyfikuje problemy, ale także sugeruje konkretne sposoby przeróbki zdań, aby brzmiały bardziej autentycznie i mniej jak powtórzenie znanych frazesów.

Skorzystaj z naszego detektora AI i Humanizatora bezpośrednio w widżecie poniżej!

Mądrość sprzedawana osobno

Banały są jak fast foody w języku. W danej chwili smakują dobrze, ale nie mają żadnej wartości odżywczej. W przeciwieństwie do prawdziwych fast foodów, nie można się nimi delektować nawet o 2 w nocy. 

Unikanie frazesów nie polega na zapamiętywaniu listy zwrotów, których należy unikać w swoich tekstach. Chodzi raczej o zmianę podejścia do samego pisania.

Chodzi o to, aby przedkładać konkretność nad ogólnikowość, obserwację nad przyjętą mądrość, a autentyczny głos nad zapożyczony język.

Za każdym razem, gdy łapiesz się na tym, że chcesz napisać “w końcu” lub “wszystko dzieje się z jakiegoś powodu”, masz szansę.

Możesz pójść na łatwiznę i pozostawić frazes bez zmian lub zmusić się do zastanowienia się, co tak naprawdę chcesz powiedzieć.

Więc następnym razem, gdy będziesz miał ochotę napisać, że dom jest tam, gdzie serce, lub że kiedy życie daje ci cytryny, powinieneś zrobić z nich lemoniadę, zatrzymaj się i zadaj sobie pytanie, co tak naprawdę chcesz powiedzieć.

To właśnie tam rodzi się dobre pisarstwo – nie na płaskim, znanym terenie frazesów, ale w dziwnym, specyficznym, zaskakującym miejscu, gdzie odkrywasz, jak powiedzieć coś prawdziwego w sposób, który nigdy wcześniej nie został wyrażony.

Pisz autentycznie i nie daj się wykryć dzięki Niewykrywalna sztuczna inteligencja.