Rzeczownik konkretny: definicja, przykłady i arkusz ćwiczeń

Gramatyka angielska kategoryzuje rzeczowniki na wszelkie możliwe sposoby, policzalne i niepoliczalne, pospolite i właściwe, w liczbie pojedynczej i mnogiej oraz konkretne i abstrakcyjne.

Rzeczowniki konkretne są opisywane na podstawie fizycznej obecności.

Jeśli faktycznie możesz poczuć rzecz, o której mówisz, widząc ją, słysząc, wąchając lub dotykając, kwalifikuje się ona jako konkretna.

Jeśli jednak po prostu unosi się w mózgu jak chmura pojęć, to jest to rzeczownik abstrakcyjny. 

W tym artykule omówię dokładnie, czym jest rzeczownik konkretny, jak go rozpoznać za pomocą testu pięciu zmysłów i jakie są jego różne rodzaje.

---

Kluczowe wnioski

• Rzeczowniki konkretne nazywają rzeczy, których można doświadczyć za pomocą pięciu zmysłów, tj. można je zobaczyć, usłyszeć, powąchać, dotknąć lub posmakować.

• Zakotwiczają język w realnym świecie, szczególnie dla dzieci i osób uczących się języka, które uczą się poprzez interakcję fizyczną.

• Pisarze używają rzeczowników konkretnych obok rzeczowników abstrakcyjnych, aby tworzyć wielowarstwowe, bogate emocjonalnie sceny.

• Istnieją różne rodzaje rzeczowników konkretnych, np. policzalne i niepoliczalne, pospolite i właściwe oraz zbiorowe rzeczowniki konkretne.

---

Definicja rzeczownika konkretnego

Rzeczownik konkretny to nazwa czegoś, czego można doświadczyć bezpośrednio za pomocą pięciu zmysłów.

Ta kategoria rzeczowników jest zwykle jedną z pierwszych, które ludzie chwytają podczas nauki języka, ponieważ jest tak intuicyjna.

Kiedy wskazujesz na psa i mówisz "pies", łatwo to zrozumieć, pies jest tam, merdając ogonem. Jest prawdziwy i możliwy do zaobserwowania.

Porównaj to z abstrakcyjnym rzeczownikiem, takim jak nadzieja. Wiesz, że istnieje, ale nie możesz wlać jej do filiżanki ani opisać jej zapachu, nie możesz jej też bezpośrednio zobaczyć ani usłyszeć.

To prawda, ale nie w sposób, w jaki twoje ciało może to wyczuć.

Co sprawia, że rzeczownik jest "konkretny"?

Rzeczownik staje się "konkretny" ze względu na sposób, w jaki wchodzimy z nim w fizyczną interakcję.

Zgodnie z definicją rzeczownika konkretnego, jeśli rzecz, którą nazywa, może być postrzegana, nawet w niewielkim stopniu, za pomocą zmysłu, jest ona konkretna.

Weźmy na przykład słowo ciasto. Można je zobaczyć na talerzu, poczuć zapach świeżo po wyjęciu z piekarnika, posmakować z lukrem i prawdopodobnie dotknąć palcami, gdy się je ukradkiem ugryzie.

Teraz pomyśl o wiedza. Jest to coś, nad czym pracujemy, a nawet spędzamy lata, aby to osiągnąć, ale tak naprawdę nie można tego zobaczyć ani dotknąć.

Możesz widzieć, jak ktoś się uczy, ale nie możesz patrzeć, jak ktoś się uczy. wiedza sama wchodzi do pokoju. Jest to więc rzeczownik abstrakcyjny, a nie konkretny.

Ponadto, jeśli maluch potrafi rozpoznać rzeczownik, prawdopodobnie jest on konkretny. 

Dzieci zaczynają naukę języka od konkretnych rzeczowników, ponieważ uczą się poprzez interakcję z otaczającym je światem.

Słowa takie jak piłka, pies, mleko i łóżko są podstawą wczesnego słownictwa, ponieważ dziecko może fizycznie doświadczyć każdej z tych rzeczy.

Test pięciu zmysłów

Teraz, gdy już wiesz, co to jest rzeczownik konkretny, oto szybki sposób na sprawdzenie, czy jest on konkretny, czy nie; przeprowadź go przez pięć zmysłów.

Zadaj sobie pytanie:

• Mogę to zobaczyć?

• Czy mogę to usłyszeć?

• Czy mogę go dotknąć?

• Czy mogę spróbować?

• Czy mogę to poczuć?

Jeśli odpowiedź na choćby jedno z tych pytań brzmi "tak", mamy do czynienia z konkretnym rzeczownikiem.

Wypróbujmy teraz kilka przykładów:

• Popcorn? Tak, można go zobaczyć, usłyszeć jak pęka, powąchać, dotknąć i zdecydowanie posmakować. To konkretny rzeczownik.

• Strach? Można go odczuwać emocjonalnie, ale nie można go zobaczyć ani dotknąć, więc jest abstrakcyjny.

• Mgła? Można ją zobaczyć, a może nawet poczuć na skórze, co czyni ją konkretną.

• Demokracja? Można o niej rozmawiać, głosować nad nią, spierać się o nią, ale nie można jej w żaden sposób poczuć, więc nie jest konkretna. 

Jeśli nadal utkniesz, możesz po prostu użyć Zapytaj AI aby rozwiązać to za Ciebie. Po prostu wpisz słowo, którego nie jesteś pewien, a Ask AI da ci jasny werdykt, czy jest ono konkretne, czy abstrakcyjne. 

Przykłady rzeczowników konkretnych

Przyjrzyjmy się teraz różnym konkretnym przykładom rzeczowników. 

• Ludzie: nauczyciel, strażak, dziecko

Ludzie są konkretni, ponieważ ich widzimy, rozmawiamy z nimi i prawdopodobnie regularnie się na nich denerwujemy. 

Mówiąc nauczyciel, mamy na myśli osobę, która stoi przed klasą i pisze markerem na tablicy.

To samo dotyczy strażaków. Możesz zobaczyć jednego w mundurze i usłyszeć ich syrenę podczas reagowania na sytuacje awaryjne.

Dziecko to żywa, oddychająca osoba, którą można zobaczyć podczas zabawy, usłyszeć śmiech (lub płacz), wziąć na ręce lub przytulić. 

• Zwierzęta: pies, słoń, motyl

Zwierzęta to kolejna łatwa grupa rzeczowników konkretnych. 

Pies to coś, co można zobaczyć biegające po podwórku, usłyszeć szczekanie przy drzwiach i pogłaskać ręką.

Słoń, choć znacznie większy, jest tak samo fizyczny, można obserwować, jak się porusza, słyszeć jego trąbę i obserwować jego pomarszczoną skórę.

Nawet lekki motyl jest wciąż widoczny. Możesz obserwować trzepot jego skrzydeł, a jeśli jesteś wystarczająco delikatny, możesz nawet poczuć, jak ląduje na twojej dłoni. 

• Miejsca: szkoła, park, restauracja

Wiele miejsc liczy się również jako konkretne, ponieważ możliwe jest doświadczanie fizycznych lokalizacji za pomocą zmysłów.

Na przykład szkoła, park lub restauracja to lokalizacje, z którymi można wejść w bezpośrednią interakcję. 

Są to miejsca, które istnieją w prawdziwej przestrzeni, angażują zmysły i które można fizycznie wskazać na mapie lub palcem w prawdziwym życiu.

• Rzeczy: książka, telefon, pizza

Przedmioty i rzeczy są jednymi z najbardziej oczywistych przykładów rzeczowników konkretnych.

Możesz zobaczyć książkę, trzymać ją w rękach, przeglądać, podkreślać lub poczuć zapach vintage, jeśli jest to stara książka.

Telefon wydaje dźwięki, świeci, wibruje, pozwala stukać, przesuwać palcem i rozmawiać, a każda z tych interakcji angażuje zmysły.

Pizza jest najbardziej przekonującym przykładem ze wszystkich. Możesz zobaczyć bulgoczący ser, poczuć zapach sosu i przypraw, poczuć ciepło, usłyszeć chrupnięcie skórki i oczywiście posmakować.

• Rzeczowniki własne, które są konkretne

Tylko dlatego, że rzeczownik jest właściwa, nie oznacza, że przestaje być konkretna.

A rzeczownik własny to po prostu konkretna, pisana wielką literą nazwa osoby, miejsca lub rzeczy. Jeśli nazwa ta odnosi się do czegoś, czego można doświadczyć zmysłami, to nadal jest to rzeczownik konkretny.

Weźmy na przykład miasto Lahore. To nie tylko nazwa na mapie.

Możesz spacerować jego ulicami, usłyszeć chaos riksz, poczuć zapach kebabów skwierczących na przydrożnych straganach i zobaczyć, jak słońce uderza w meczet Badshahi.

Beyoncé, kolejny rzeczownik własny, jest żywą, oddychającą istotą ludzką.

Możesz posłuchać jej śpiewu, obejrzeć jej występy, a jeśli kiedykolwiek ją spotkasz (mało prawdopodobne, ale hej, marzenia są wielkie), możesz technicznie przybić jej piątkę.

Dorzućmy do tego siedzibę Google. Ponownie, jest to prawdziwe miejsce z budynkami, biurkami i ludźmi. 

Rzeczowniki konkretne a rzeczowniki abstrakcyjne

Rozmawialiśmy szczegółowo o tym, że rzeczowniki konkretne to słowa określające rzeczy, które można wykryć co najmniej jednym z pięciu zmysłów.

Z drugiej strony rzeczownik abstrakcyjny odnosi się do czegoś, co nie ma fizycznej formy. Reprezentuje koncepcję, uczucie lub jakość.

• Wyjaśnienie kluczowych różnic

Główna różnica między rzeczownikami konkretnymi i abstrakcyjnymi sprowadza się do tego, czy można wejść z nimi w fizyczną interakcję.

Wszystkie rzeczowniki konkretne, o których mówiliśmy do tej pory, są rzeczami, które zajmują miejsce w świecie rzeczywistym i można je wskazać.

Rzeczowniki abstrakcyjne istnieją jednak głównie w naszych głowach. Nie można poczuć zapachu miłości ani trzymać w dłoni kawałka szczerości. Są to emocje lub cechy, które żyją w umyśle, a nie w świecie fizycznym.

Ponadto rzeczowniki abstrakcyjne nie są związane z żadnym konkretnym czasem ani miejscem.

Można mówić o szczęściu bez konieczności określania, kiedy i gdzie się ono wydarzyło. To nie jest coś, co można zlokalizować. 

• Kiedy oba mogą istnieć razem

Ludzkie doświadczenie jest wielowarstwowe. Postrzegamy świat fizycznie, ale interpretujemy go emocjonalnie i intelektualnie. Dlatego zdania używane w codziennym języku często łączą w sobie zarówno rzeczowniki konkretne, jak i abstrakcyjne.

Oto przykład: Z żalem zacisnął list w dłoniach.

W tym zdaniu list jest rzeczownikiem konkretnym, ponieważ jest fizycznym przedmiotem z atramentem na papierze.

Żal jest jednak abstrakcyjną koncepcją bez fizycznej obecności, którą można zobaczyć, usłyszeć, dotknąć. Używając obu rzeczowników w tym samym zdaniu, łączymy rzeczywisty obiekt z wewnętrznym doświadczeniem.

Pisarze, zwłaszcza w beletrystyce lub pismach perswazyjnych, celowo używają obu rodzajów rzeczowników w tym samym zdaniu. Osadza to czytelnika w rzeczywistej scenie, jednocześnie dostarczając warstwę emocji. 

• Jasność sensoryczna a jasność koncepcyjna

Mózg przetwarza nazwaną ideę poprzez zmysły lub poprzez rozumowanie pojęciowe.

Rzeczowniki konkretne są powiązane z jasnością sensoryczną. Rozświetlają sensoryczne i motoryczne obszary mózgu.

Na przykład zobaczenie słowa młotek może faktycznie wywołać aktywność neuronalną w regionach odpowiedzialnych za chwytanie i ruchy dłoni, nawet jeśli fizycznie niczego nie trzymasz.

Mózg traktuje je jak rzeczywiste, fizyczne przedmioty, które istnieją w przestrzeni i z którymi można wchodzić w interakcje.

Z kolei rzeczowniki abstrakcyjne wymagają jasności pojęciowej. Mózg nie jest w stanie ich przetworzyć za pomocą bodźców sensorycznych.

Zamiast tego angażuje wyższe obszary językowe i nadaje sens pojęciu na podstawie osobistych doświadczeń, pamięci, emocji i zrozumienia kulturowego.

Rodzaje rzeczowników konkretnych

Rzeczowniki konkretne mają wiele różnych typów. Przyjrzyjmy się im.

Policzalne vs niepoliczalne

Policzalne rzeczowniki konkretne to rzeczy fizyczne, które istnieją jako oddzielne, indywidualne jednostki. Mogą występować w liczbie mnogiej i w połączeniu z liczebnikami.

Na przykład:

• Krzesło, samochód, banan
• Jedno krzesło, pięć samochodów, tuzin bananów

Niepoliczalne rzeczowniki konkretne to materiały, które nie są naturalnie podzielone na odrębne części. Przykładami takich rzeczowników są mleko, cukier, piasek i drewno.

Nie możesz powiedzieć "trzy kostki cukru", chyba że odnosisz się do pojemników, takich jak "trzy słoiki cukru".

Zwykły vs właściwy

Rzeczownik konkretny może być pospolity lub właściwy.

Wspólny rzeczownik konkretny jest używany dla każdego członka kategorii.

Słowa takie jak drzewo, pies, restauracja czy telefon należą do tej grupy, ponieważ wszystkie opisują fizyczne rzeczy, ale nie nazywają żadnej konkretnej.

Takie rzeczowniki są pisane małymi literami, chyba że rozpoczynają zdanie.

Rzeczowniki konkretne określają konkretną osobę, miejsce lub rzecz. Niektóre z ich przykładów obejmują:

• Charlie (imię konkretnej osoby)
• Starbucks (restauracja)
• iPhone 16 (określona marka i model)

Zbiorowe rzeczowniki konkretne

Rzeczownik zbiorowy to grupa ludzi, zwierząt lub przedmiotów traktowanych jako pojedyncza jednostka.

Gdy grupy te składają się z fizycznych, namacalnych rzeczy, rzeczownik jest uważany za konkretny.

Nawet jeśli grupa jest jedną "rzeczą" gramatycznie, nadal można ją wskazać w świecie rzeczywistym.

Na przykład:

• Stado ptaków lecących po niebie
• Stos książek na biurku

Od ludzki mózg bardzo szybko przetwarza szczegóły sensoryczneRzeczowniki konkretne nadają tekstowi tekst. Sprawiają, że narracja jest wciągająca i łatwo zapada w pamięć czytelnika. 

Możesz użyć niewykrywalnej sztucznej inteligencji AI Humanizer aby zamienić martwe frazy na żywe, konkretne, które pobudzają połączenia sensoryczne. 

Typowe błędy z rzeczownikami konkretnymi

Wielu uczniów wciąż potyka się o rzeczowniki konkretne. Oto kilka często popełnianych błędów:

• Mylenie słów abstrakcyjnych z konkretnymi, gdy uczniowie kierują się znaczeniem zamiast doświadczeniem sensorycznym.
• Sięganie po niejasne rzeczowniki zastępcze, takie jak "rzeczy" lub "rzecz", zamiast konkretnych rzeczowników, które dodają szczegóły do zdania.
• Traktowanie wszystkich rzeczowników własnych jako abstrakcyjnych, podczas gdy wiele rzeczowników własnych odnosi się do rzeczywistych miejsc lub przedmiotów.
• Uczniowie często zapominają również o różnicy między rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi
• To samo słowo może być konkretne lub abstrakcyjne w zależności od tego, jak jest używane w zdaniu. Niektóre konkretne rzeczowniki mogą być używane metaforycznie, co może zaskoczyć uczniów.

Niech liczy się każde słowo - szybko popraw tekst napisany przez sztuczną inteligencję w poniższym widżecie.

Przemyślenia końcowe

Rzeczowniki konkretne pojawiają się wszędzie w dobrych opowiadaniach, tekstach perswazyjnych, projektach akademickich i codziennej komunikacji.

Pisarze, którzy opierają się na konkretnych rzeczownikach, mają również tendencję do pisania z większą jasnością i siłą oddziaływania. 

Undetectable AI posiada doskonały zestaw narzędzi do nauki gramatyki.

Użycie Zapytaj AI aby uzyskać pomoc w każdym projekcie szkolnym, w którym masz wątpliwości co do doboru słów i tego, czy słowo jest konkretne czy abstrakcyjne. 

The AI Humanizer przepisuje treść, aby brzmiała bardziej naturalnie. Usuwa robotyczne frazy i zamienia je na słowa, które mają rzeczywistą wagę sensoryczną.

Jeśli więc twoja praca mogłaby zyskać więcej życia, daj Niewykrywalna sztuczna inteligencja spróbować!