Czym są rzeczowniki w liczbie pojedynczej? Zasady i przykłady

Rzeczowniki to słowa, których używamy do nazywania ludzi, miejsc, rzeczy, zwierząt i abstrakcyjnych idei. Są one podstawową częścią mowy w języku angielskim i można je podzielić na dziesiątki sposobów

Ilekroć mówimy o ile coś tam jest, tj. ilość, zwracamy się do rzeczowników w liczbie pojedynczej i mnogiej.

W tym artykule skupię się na tym, czym jest rzeczownik w liczbie pojedynczej, jak jest tworzony, jak jest używany w zdaniach i czym różni się od liczby mnogiej. 

Przejdźmy od razu do rzeczy. 

---

Kluczowe wnioski

• Rzeczownik w liczbie pojedynczej nazywa jedną osobę, miejsce, rzecz lub ideę i używa podstawowej formy słowa bez dodanych "s" lub "es".

• Niektóre rzeczowniki w liczbie pojedynczej naturalnie kończą się na "s" (np. business lub news), ale nie oznacza to, że są one w liczbie mnogiej i nie są potrzebne żadne zmiany, aby uczynić je w liczbie pojedynczej.

• Rzeczowniki w liczbie pojedynczej wymagają czasowników w liczbie pojedynczej, przedimków i zaimków. Zgodność podmiotu z czasownikiem i prawidłowe użycie "a" lub "an" ma kluczowe znaczenie dla poprawności gramatycznej w piśmie.

• Błędy podczas używania rzeczowników w liczbie pojedynczej w zdaniach często wynikają z niedopasowanych par podmiot-czasownik, nadużywania przedimków lub mylenia form nieregularnych.

---

Definicja rzeczownika w liczbie pojedynczej

W swej istocie "singular" oznacza po prostu "jeden". Kiedy mówimy "rzeczownik w liczbie pojedynczej", mamy na myśli jedną osobę, jedno miejsce, jedną rzecz lub jedną ideę. Oznacza to, że cna, miasto, książkalub myśl są rzeczownikami w liczbie pojedynczej. 

Struktura rzeczownika w liczbie pojedynczej jest najprostsza. Oryginalna, podstawowa wersja słowa, które nazywa osobę, miejsce lub rzecz, zwykle oznacza rzeczownik w liczbie pojedynczej.

Jeśli powiesz jabłkomówi się o pojedynczym jabłku. Jednakże, gdy dodamy do niego -s, jak w przypadku jabłkaprzeszedłeś do Liczba mnoga rzeczowników terytorium.

Nie należy mylić rzeczownika w liczbie pojedynczej z zaimkiem w liczbie pojedynczej. Rzeczownik w liczbie pojedynczej nazywa osobę, miejsce lub rzecz, podczas gdy zaimek w liczbie pojedynczej zastępuje ten rzeczownik słowami takimi jak on, ona, tolub to.

Na przykład w zdaniu "Krzesło jest zepsute i trzeba je naprawić" krzesło jest rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, a to jest zaimkiem w liczbie pojedynczej.

Jeśli kiedykolwiek zdarzy ci się wpatrywać w słowo i zastanawiać się: "Czy to jest liczba pojedyncza czy mnoga?", zawsze możesz zajrzeć na stronę Ask AI.

Jest to asystent do nauki, w którym wpisujesz słowo lub zdanie, a on wyjaśni, czy słowo jest w liczbie pojedynczej czy mnogiej i jak pasuje do gramatyki zdania.

Przykłady rzeczowników w liczbie pojedynczej

Skoro już wiesz, czym jest rzeczownik w liczbie pojedynczej, spójrzmy na kilka rzeczywistych przykładów. Każde z poniższych słów odnosi się do pojedynczej jednostki. 

• Osoba: lekarz, uczeń, przyjacieldziecko
  
• Miejsce: miasto, szkoła, restauracja, dom, kraj
  
• Zwierzę: pies, kot, słoń, kurczak, kaczka, orzeł,
  
• Rzecz: książka, telefon, krzesło, długopis, łyżka
  
• Pomysł: wolność, szczęście, prawda

Zasady tworzenia rzeczowników w liczbie pojedynczej

Jeśli chodzi o tworzenie rzeczowników w liczbie pojedynczej, istnieją nie jest w ogóle. Rzeczowniki w liczbie pojedynczej są zazwyczaj tylko podstawową formą słowa.

Nie musisz niczego dodawać ani w żaden sposób zmieniać pisowni. Słowo pozostaje takie, jakie jest.

Na przykład, książka, samochód, jabłko, uczeń, wszystkie z nich są w liczbie pojedynczej i są już w poprawnej formie. 

Nie należy dodawać "s" lub "es", aby zmienić je w liczbę pojedynczą. W rzeczywistości dodanie -s lub -es zmienia te słowa w liczbę mnogą.

To powiedziawszy, niektóre rzeczowniki w liczbie pojedynczej naturalnie kończą się na "s" lub "es", co nie oznacza, że są w liczbie mnogiej. Weź autobus, szkłolub sukienka na przykład, nie opuszczasz "s", aby zrobić z nich liczbę pojedynczą. Jest ono częścią słowa.

Chodzi o to, że nie dodajemy niczego, aby rzeczownik był w liczbie pojedynczej. Jeśli słowo już kończy się na "s" lub "es", pozostawiamy je bez zmian.

Za każdym razem, gdy masz wątpliwości co do tego, czy poprawnie użyłeś rzeczowników w liczbie pojedynczej, przeanalizuj swoje teksty za pomocą bezpłatnej aplikacji Narzędzie do sprawdzania gramatyki za pomyłki w użyciu rzeczowników. 

Rzeczowniki w liczbie pojedynczej w zdaniach

Widzenie rzeczowników w liczbie pojedynczej w zdaniach jest jednym z najlepszych sposobów na zrozumienie ich działania. Rzeczownik w liczbie pojedynczej w zdaniu posiada czasownik w liczbie pojedynczej.

Zgodność między podmiotem (rzeczownikiem) a czasownikiem jest niezbędna do poprawnego gramatycznie pisania. 

Oto kilka przykładów: 

• Kot śpi na kanapie.
  (Kot jest rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, a śpi jest pasującym czasownikiem w liczbie pojedynczej).
  
• Uczeń zadaje pytanie.
  (Uczeń odnosi się do jednej osoby, więc czasownik pytania pasuje do tego pojedynczego tematu).
  
• Ta książka należy do Sary.
  (Książka to jeden element, a czasownik należy zachowuje spójność zdania).
  
• Telefon dzwoni głośno.
  (Telefon jest w liczbie pojedynczej, podobnie jak czasownik pierścienie.)
  
• Wolność jest ważna dla każdego.
  (Wolność jest abstrakcyjnym rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, a sprawy jest poprawnym czasownikiem w liczbie pojedynczej).

Rzeczowniki w liczbie pojedynczej a rzeczowniki w liczbie mnogiej

Rzeczowniki w liczbie pojedynczej i mnogiej są podstawą tego, jak mówimy o ilości w języku angielskim. 

Główną różnicą między rzeczownikami w liczbie pojedynczej i mnogiej jest liczba. Liczba pojedyncza oznacza jeden, a liczba mnoga oznacza więcej niż jeden. 

Ta różnica zmienia jednak strukturę zdania, formę czasownika, a nawet przedimki i zaimki, które towarzyszą rzeczownikowi.

Oto wyraźne porównanie między nimi: 

Kluczowe różnice i przykłady

Rzeczowniki w liczbie pojedynczej wymagają czasowników w liczbie pojedynczej, a rzeczowniki w liczbie mnogiej wymagają czasowników w liczbie mnogiej.

Jest to jedno z najczęstszych miejsc, w których uczniowie uczący się języka angielskiego popełniają błędy.

• Pies głośno szczeka. (pies jest w liczbie pojedynczej, więc używamy barks)
• Psy głośno szczekają. (psy to liczba mnoga, więc używamy bark)

Przedimki i określniki również zachowują się inaczej w przypadku rzeczowników w liczbie pojedynczej i mnogiej. 

Zobaczysz a lub i używane przed rzeczownikami w liczbie pojedynczej, takimi jak książka lub jabłkoale nie ma to sensu w przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej.

Zamiast tego należy użyć słów takich jak some, many lub po prostu usunąć przedimek, np, niektóre książki, książki lub książki. 

Zaimki połączone z rzeczownikiem również się różnią. Na przykład, można powiedzieć to dla rzeczownika w liczbie pojedynczej i oni dla liczby mnogiej.

• Liczba pojedyncza: Krzesło jest zepsute. Trzeba je naprawić 
• Liczba mnoga: Krzesła są zepsute. Trzeba je naprawić.

Opierając się na tych różnicach, naturalne jest zastanawianie się, czy rzeczowniki w liczbie mnogiej są trudniejsze do zrozumienia niż rzeczowniki w liczbie pojedynczej w zdaniu?

A badanie przeprowadzone eksperymenty czytania w celu porównania czasu czytania zdań zawierających oba typy rzeczowników i nie stwierdzili różnic w przetwarzaniu w zależności od tego, czy rzeczownik był w liczbie pojedynczej czy mnogiej. 

Nieregularne liczby mnogie: kiedy liczba pojedyncza to nie tylko "+s"

Niestety, język angielski nie zawsze jest bardzo prosty. Chociaż wiele rzeczowników staje się liczbą mnogą poprzez dodanie "s" lub "es", niektóre rzeczowniki są nieregularne, co oznacza, że ich formy liczby mnogiej nie są zgodne ze zwykłym wzorem.

Z czasem trzeba je po prostu zapamiętać.

Oto kilka popularnych nieregularnych liczb mnogich:

• dziecko → dzieci
  
• mężczyzna → mężczyźni
  
• kobieta → kobiety
  
• mysz → myszy
  
• stopa → stopy
  
• ząb → zęby
  
• osoba → ludzie

Istnieją również słowa takie jak owca, jeleń i gatunek, które pozostają dokładnie takie same, niezależnie od tego, czy występują w liczbie pojedynczej, czy mnogiej:

Spójrzmy na ten przykład: 

• W lesie jest jeleń.
  
• W lesie znajduje się pięć jeleni.

Typowe błędy z rzeczownikami w liczbie pojedynczej

Chociaż nauka rzeczowników w liczbie pojedynczej wydaje się na początku bardzo prosta, istnieją pewne błędy dość powszechne wśród osób uczących się języka, które prowadzą do niepoprawnych gramatycznie zdań.

Zrozumienie tych typowych błędów pomoże ci ich uniknąć i zbudować silniejszy, bardziej naturalny tekst.

1. Pomieszanie rzeczowników w liczbie pojedynczej z czasownikami w liczbie mnogiej

Wielu uczniów kończy zdania w stylu "Uczeń dobrze pisze" zamiast "Uczeń dobrze pisze".

W języku angielskim podmioty w liczbie pojedynczej wymagają czasowników w liczbie pojedynczej, a to wymaga dodania "s" do czasownika.

Jest to przeciwieństwo tego, czego oczekuje wielu uczniów, zwłaszcza tych, których pierwsze języki nie odmieniają form czasowników tak jak angielski. 

Rzeczownik uczeń jest w liczbie pojedynczej, więc czasownik musi do niej pasować, tj, piszenie pisać.

AI Humanizer naprawdę pomaga w naprawianiu niezręcznych zdań, które powstają z powodu niespójnej zgodności rzeczownika i czasownika. 

2. Nadużywanie przedimków lub określników

Rzeczownik policzalny w liczbie pojedynczej prawie zawsze potrzebuje określnika, takiego jak a, ilub w. Mówiąc "Widziałem psa w parku" jest nieprawidłowe, ponieważ "pies"  jest liczbą pojedynczą i policzalną. Musisz powiedzieć "pies" lub "pies".

Pominięcie przedimka przed rzeczownikiem w liczbie pojedynczej sprawia, że zdanie brzmi niekompletnie. 

3. Mylące nieregularne formy liczby pojedynczej

Istnieje kilka mylących słów w języku angielskim, które na pierwszy rzut oka wyglądają na liczbę mnogą i naturalnie uczniowie często się przez nie potykają. 

Na przykład słowo wiadomości kończy się na "s", ale jest w liczbie pojedynczej. Kiedy zostanie użyte w zdaniu, będzie: "Wiadomość jest zaskakująca" nie "Wiadomości są zaskakujące".

To samo dotyczy matematyka, politykaoraz ekonomia. Wszystkie wyglądają na liczbę mnogą z powodu "s" na końcu, ale używają czasowników w liczbie pojedynczej.

Niektórzy zapominają również, że nie każdy rzeczownik wymaga "s", aby stać się liczbą mnogą.

Na przykład mówiąc "dzieci" zamiast "dzieci" lub "osoby" zamiast "ludzie". Tych nieregularnych rzeczowników należy uczyć się indywidualnie. Niestety nie ma drogi na skróty.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące rzeczowników w liczbie pojedynczej

Wyprzedź systemy wykrywania - weryfikuj i humanizuj swój tekst za pomocą poniższych narzędzi.

Przemyślenia końcowe

Opanowanie rzeczowników w liczbie pojedynczej jest jednym z tych małych zwycięstw, które sprawiają, że czujesz się pewnie w języku angielskim.

Gdy naprawdę zrozumiesz, co sprawia, że rzeczownik jest w liczbie pojedynczej, jak zachowuje się w zdaniu i czym różni się od rzeczowników w liczbie mnogiej, twoje pisanie i mówienie stanie się bardziej naturalne.

Oczywiście nie zawsze jest to łatwe. Angielski jest pełen dziwnych wyjątków i cichych zasad, które mogą zmylić każdego - dlatego właśnie Undetectable AI's Narzędzie do sprawdzania gramatyki ratuje życie.

Jeśli pracujesz nad zadaniem i chcesz upewnić się, że nie nadużywasz rzeczowników w liczbie pojedynczej lub nie psujesz porozumienia podmiot-czasownik, to narzędzie jest do twojej dyspozycji.

Opanuj pisanie dzięki Niewykrywalna sztuczna inteligencja Dziś - i zamień zasady gramatyki w drugą naturę.