Pełna lista zaimków wskazujących z przykładami

Jak poprosić o coś, co jest na wyciągnięcie ręki? 

Czy powiedziałbyś "Czy mógłbyś podać mi długopis, który leży obok mojej ręki?" lub po prostu "Możesz mi to podać?" 

Odpowiedź jest oczywista... wybrałbyś krótszą, bardziej naturalną opcję.

Proste słowo "to" natychmiast komunikuje zarówno lokalizację, jak i konkretne żądanie bez żadnych nieporozumień.

I to jest dokładnie to, o czym piszemy na tym blogu. 

Przeprowadzimy Cię przez wszystko, co musisz wiedzieć o zaimkach wskazujących. 

Co to są zaimki wskazujące, jak działają i kiedy należy ich używać. Zobaczysz również jasne przykłady, które pokazują, jak każdy z nich działa w prawdziwych zdaniach.

Zaczynajmy. 

---

Kluczowe wnioski

• Cztery zaimki wskazujące to: this, that, these i those, gdzie "this" i "these" wskazują na bliskość, podczas gdy "that" i "those" wskazują na odległość. 

• Zaimki wskazujące występują samodzielnie i całkowicie zastępują rzeczowniki, podczas gdy przymiotniki wskazujące modyfikują rzeczowniki, które następują po nich. 

• Zaimki wskazujące działają inaczej w formalnym piśmie, swobodnej rozmowie i komunikacji cyfrowej. W środowisku zawodowym używaj ich, aby wyraźnie odnieść się do konkretnych pomysłów, podczas gdy w swobodnej mowie często łączą się z gestami lub tonem emocjonalnym.

• Powszechne błędy obejmują niejasne przedimki, mylenie odległości, niezgodność podmiotu i czasownika z demonstratywami w liczbie mnogiej oraz nadużywanie, które osłabia styl pisania.

---

Definicja zaimków wskazujących w gramatyce angielskiej

Czym dokładnie jest zaimek wskazujący? Zaimki wskazujące to słowa używane do wskazywania konkretnych osób lub rzeczy na podstawie odległości i liczby.

Cztery zaimki wskazujące to: this, that, these i those.

Podstawową funkcją zaimków wskazujących jest zastępowanie rzeczowników, a także wskazujący bliskość.

Na przykład:

• To jest zepsute.

→ "To" zastępuje nazwę elementu i pokazuje, że jest blisko.

• To było nieoczekiwane.
  → "To" zastępuje coś wspomnianego wcześniej i pokazuje odległość.

W przeciwieństwie do przymiotników, zaimki wskazujące występują samodzielnie. Działają jako podmiot lub dopełnienie w zdaniu, a nie jako modyfikatory. Przykład: 

• Te były niesamowite (te = temat)
• Te są ciężkie (Te = podmiot)

Wiedza na temat używania zaimków wskazujących pomaga tworzyć jasne i zwięzłe wypowiedzi (zwłaszcza w mowie potocznej i nieformalnym piśmie), ponieważ zapobiegają one powtórzeniom i poprawiają płynność zdań.

Lista zaimków wskazujących

Język angielski posiada cztery podstawowe zaimki wskazujące.

Każdy z nich sygnalizuje dwie rzeczy: ile (liczba pojedyncza lub mnoga) i jak daleko (blisko lub daleko).

Podstawowa czwórka zaimków wskazujących

Zaimek	Liczba	Bliskość
To	Liczba pojedyncza	Blisko
To	Liczba pojedyncza	Daleko
Te	Liczba mnoga	Blisko
Te	Liczba mnoga	Daleko

Oto jak one działają: 

1. Liczba pojedyncza a mnoga

• Użyj tego i tego dla jednego przedmiotu/osoby.
• Użyj tych i tych dla więcej niż jednego.

2. Blisko vs daleko

• "Blisko" oznacza fizycznie blisko lub coś, o czym właśnie wspomniano.
• "Daleko" odnosi się do fizycznej odległości, czasu w przeszłości/przyszłości lub mniej bezpośredniego znaczenia.

Przykłady:

• To jest mój telefon. (Jeden przedmiot, w pobliżu)
• To był jego pomysł. (Jeden przedmiot, dalej lub wcześniej w czasie)
• To są czyste ubrania (wiele przedmiotów, w pobliżu).
• To były trudne dni. (Wiele elementów, odległych w czasie)

Oto wskazówka dotycząca pamięci:  Słowa T pokazują bliskość:

• To/To = dotykalne
• That/Those = Tam (dalej)

"Taki" jest również czasami używany z demonstratywami, jak w "Takie jest życie". Należy go używać ostrożnie. Jest bardziej formalny lub archaiczny i nie zastępuje rzeczownika bezpośrednio, jak podstawowe cztery.

Jak używać zaimków wskazujących w zdaniach?

Jeśli nadal się zastanawiasz, Co to jest zaimek wskazującyTa sekcja sprawi, że będzie to praktyczne:

Prawidłowe użycie zaimków wskazujących zależy od pozycji zdania, logiki kontekstu i jasności odniesienia.

1. Typowa struktura zdania

Po zaimku wskazującym zwykle następuje czasownik łączący (jest, był, są, były), czasownik czynnościowy (środki, wygląd, koszty), lub dopełnienie rzeczownikowe. Przykłady:

• Sprawa jest pilna.
• Zostały one starannie wybrane.
• To bardzo pomaga.

Zaimek wskazujący działa jako podmiot lub dopełnienie, a nie jako modyfikator (co czyniłoby go przymiotnikiem wskazującym).

2. Logika zbliżeniowa

Bliskość może być:

• Fizyczne: "To krzesło" (tutaj), "Te torby" (po drugiej stronie pokoju).
• Czasowy: "Te dni" (teraz), "Tamten dzień" (w przeszłości)
• Rozmowa: Odwoływanie się do niedawnego lub odległego pomysłu w dialogu

3. Pozycja i funkcja zdania

Zaimki wskazujące mogą funkcjonować jako:

• Przedmioty: To jest uszkodzone.
• Przedmioty: Tego się nie spodziewałem.
  Uzupełnienia: Kwestia wyglądała następująco.

Nigdy nie są używane z rzeczownikiem, wtedy stają się przymiotnikami (ta książka, ci ludzie).

4. Unikanie nadmiarowości

Jednym z najbardziej praktycznych zastosowań zaimków wskazujących jest unikanie powtórzeń. Zamiast powtarzać rzeczownik:

• Nieprawidłowo: Projekt był wadliwy. Projekt spowodował zamieszanie.
• Prawidłowo: Projekt był wadliwy. Spowodowało to zamieszanie.

Dzięki temu pisanie jest zwięzłe, przejrzyste i mniej robotyczne, co jest szczególnie przydatne w mówionym języku angielskim lub nieformalnym piśmie.

5. Przykłady użycia kontekstowego

To (liczba pojedyncza, blisko):

• To właśnie miałem na myśli. (wyjaśniając bieżący punkt)
• To jest inne uczucie. (kontekst emocjonalny)
• To pokazuje, jak stronniczość wypacza dane. (akademicki)

That (liczba pojedyncza, daleko/wcześniej):

• To było niepotrzebne. (odnosząc się do wcześniejszego komentarza)
• Nie spodziewałem się tego. (reakcja na wcześniejsze wydarzenie)
• To pozostaje największym wyzwaniem. (ton formalny)

Te (liczba mnoga, blisko):

• To są moje notatki. (natychmiastowe posiadanie)
• Pomagają mi zachować porządek. (praktyczne zastosowanie)
• Są to podstawowe wskaźniki. (profesjonalny ton)

Te (liczba mnoga, odległe):

• To były tylko wymówki. (odnosząc się do wcześniejszych wypowiedzi)
• Nigdy nie zapomnę tych dni. (ton opowiadania)
• Podkreślają one wady modelu. (kontekst techniczny)

6. Rejestr formalny i nieformalny

• Formalne: Wyniki te są zgodne z hipotezą.
• Nieformalne: To jest dzikie!
• Narracja: Ten moment zmienił wszystko.

Jeśli chcesz wychwycić błędne użycie zaimków wskazujących, niejasne antecedencje i niejednoznaczne odniesienia do zaimków, użyj opcji Narzędzie do sprawdzania gramatyki.

Narzędzie to pomaga w naturalnym pisaniu i pozwala uniknąć robotycznych lub powtarzalnych sformułowań.

Zaimki wskazujące a przymiotniki wskazujące

• Jaka jest różnica?

Oto kluczowe różnice między zaimkami wskazującymi a przymiotnikami wskazującymi 

Aspekt	Zaimek wskazujący	Przymiotnik wskazujący
Definicja	Całkowicie zastępuje rzeczownik	Modyfikuje rzeczownik bezpośrednio po nim
Po których następują rzeczowniki?	Nie	Tak
Stoi samotnie?	Tak	Nie
Przykład	To jest zimne	Ta zupa jest zimna
Rola gramatyczna	Podmiot lub przedmiot	Przymiotnik (modyfikator rzeczownika)

Kluczowa wskazówka: Jeśli rzeczownik występuje bezpośrednio po demonstratorze, jest to przymiotnik.

• Wizualne porównania zdań

Zdanie	Demonstracyjny	Rola	Liczba	Bliskość	Kontekst
To jest pikantne	To	Zaimek	Liczba pojedyncza	Blisko	Restauracja
To curry jest pikantne	To	Przymiotnik	Liczba pojedyncza	Blisko	Restauracja
To były głośne dźwięki	Te	Zaimek	Liczba mnoga	Daleko	Spotkanie w biurze
Te komentarze były głośne	Te	Przymiotnik	Liczba mnoga	Daleko	Spotkanie w biurze
To nie jest moje	To	Zaimek	Liczba pojedyncza	Daleko	Wątek e-mail
Ten e-mail nie należy do mnie	To	Przymiotnik	Liczba pojedyncza	Daleko	Wątek e-mail

Zastosowanie w:

• Pytania:
  • Co to jest? → Zaimek
  • Czym jest ten dokument? → Przymiotnik
    
• Oświadczenia:
  • Te są nowe. → Zaimek
  • Te buty są nowe. → Przymiotnik
    
• Polecenia:
  • Weź to. → Zaimek
  • Weź ten folder. → Przymiotnik

• Jak uniknąć mylenia tych dwóch pojęć

Oto strategia identyfikacji:

1. Sprawdź, co będzie dalej
   • Następuje rzeczownik → przymiotnik
   • Bez rzeczownika → Zaimek
     
2. Test zastępowania
   • Wymień na niego lub oni
     • To jest dobre → To jest dobre ✅ → Zaimek
     • Ten produkt jest dobry → Ten produkt jest dobry ❌ → Przymiotnik
       
3. Wskazówki kontekstowe
   • is, are, was, were → zwykle występują po zaimkach
   • Rzeczowniki takie jak pomysł, plan, zupa → przymiotniki sygnalizujące

4. Typowe wzorce pomyłek
   • Powtarzanie rzeczowników po zaimkach
   • Pozostawianie przymiotników wskazujących bez rzeczowników

Zadaj sobie pytanie:

• Czy po słowie występuje rzeczownik?
  → Tak = przymiotnik
  → Nie = zaimek
  
• Zastępuje coś czy coś opisuje?
  → Zastępowanie = Zaimek
  → opisujący = przymiotnik

Zaimki wskazujące w różnych kontekstach

Poniżej znajduje się zestawienie tego, jak zaimki wskazujące funkcjonują w różnych ustawieniach i jak ich skutecznie używać.

1. Pisanie formalne (akademickie, biznesowe, profesjonalne)

W środowisku zawodowym i akademickim używaj demonstracji, aby odnieść się do pomysłów, dowodów lub wcześniej wspomnianych argumentów, ale zawsze postępuj zgodnie z jasnością. 

Przykłady: 

• Potwierdza to teorię dysonansu poznawczego.
• Sugeruje to błąd we wcześniejszej analizie.

Unikaj niejasnych sformułowań, takich jak "This is problematic" (To jest problematyczne), chyba że z poprzedniego zdania jednoznacznie wynika, o jaki podmiot chodzi.

2. Zwykła rozmowa

W mowie potocznej demonstratywy często łączą się z gestami lub tonem emocjonalnym. Przykłady: 

• To jest dzikie! (odnosi się do czegoś, czego właśnie doświadczyłeś lub powiedziałeś)
• To było szalone! (emocjonalnie lub czasowo odległe)
• Te są niesamowite! (liczba mnoga, bezpośredni kontekst)

3. Różnice regionalne: Użycie brytyjskie i amerykańskie

Brytyjski angielski jest bardziej elastyczny w przypadku demonstratywów, czasami używając "that", podczas gdy amerykański angielski preferuje "this".

• WIELKA BRYTANIA: To urocze, prawda? (nawet dla pobliskich przedmiotów)
• USA: To wygląda świetnie! (dla czegoś fizycznie lub kontekstowo bliskiego)

4. Komunikacja cyfrowa (tekst, e-mail, media społecznościowe)

W środowisku cyfrowym, demonstratywy mogą łatwo stać się niejasne lub zbyt dosadne. Przykłady: 

• To jest przezabawne (powszechnie używane w odpowiedzi na media/memy)
• To jest niedopuszczalne. (formalne, ale może wydawać się ostre w e-mailu lub na Slacku)
• Te (często połączone z linkami, listami lub zrzutami ekranu)

5. Przejrzystość kulturowa i międzykontekstowa

W środowiskach wielokulturowych lub wielojęzycznych demonstratywy nigdy nie powinny występować samodzielnie.

• Nieprawidłowo: To błąd.
• Prawidłowo: Wniosek ten jest błędny z powodu brakujących danych.

Oto jak uniknąć używania niejasnych demonstratywów. 

Jeśli zdanie zaczyna się od "ten", "tamten", "te" lub "te", zapytaj:

• Czy następuje wyraźny rzeczownik lub idea?
• Czy czytelnik może łatwo stwierdzić, do czego się odnosi?
• Czy zastąpienie go słowem "to" lub "oni" miałoby sens?

Przykłady:

• Nieprawidłowo: To jest niejasne. (Co to jest "to"?)
• Prawidłowo: W tej części raportu brakuje jasności.

Nawet po udzieleniu odpowiedzi na te trzy pytania, jeśli treść nadal wydaje się niejasna lub nie łączy się z odbiorcami, spróbuj użyć AI Humanizer. 

To narzędzie przepisuje tekst w sposób, który bardzo przypomina naturalne, ludzkie pismo.

Najczęstsze błędy i jak je naprawić

Nieprawidłowe użycie zaimków wskazujących może sprawić, że tekst będzie niejasny, powtarzalny lub niepoprawny gramatycznie.

Oto jak wykryć i naprawić najczęstsze błędy:

1. Niejasne przesłanki

Użycie demonstratywu bez określenia, do czego się odnosi, sprawia, że zdanie jest niejasne.

• Nieprawidłowo: To mylące.
• Prawidłowo: To wyjaśnienie jest mylące.

Wyjaśnij, na co wskazuje "this", nazywając rzeczownik.

2. Zamieszanie związane z odległością

Pomieszanie "this/these" (blisko) z "that/those" (daleko) tworzy logiczną niespójność.

• Nieprawidłowo: Tamta góra jest wysoka.
• Prawidłowo: Tamta góra jest wysoka.

Używaj "that/those" w odniesieniu do obiektów znajdujących się dalej w przestrzeni lub czasie.

3. Wzorce nadużywania

Powtarzanie demonstratywów w każdym zdaniu osłabia styl i przejrzystość.

• Nieprawidłowo: To jest świetne. To jest pomocne. To jest jasne.
• Prawidłowo: To jest świetne - pomocne i jasne.

Połącz pomysły lub przeformułuj je, aby ograniczyć nadmiarowość.

4. Błędy umowy

Używanie demonstratywów w liczbie mnogiej ("these/those") z czasownikami lub rzeczownikami w liczbie pojedynczej powoduje niezgodność podmiotu z czasownikiem.

• Nieprawidłowo: W tym tkwi problem.
• Prawidłowo: W tym tkwi problem.

Dopasuj demonstratywy liczby mnogiej do czasowników/rzeczowników w liczbie mnogiej.

5. Redundancja

Powtarzanie demonstratywów nieumyślnie myli znaczenie.

• Nieprawidłowo: Ta książka jest moja.
• Prawidłowo: Ta książka jest moja.

Edycja przypadkowych duplikatów podczas korekty.

6. Błędny numer referencyjny

Użycie "those" z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej powoduje niezgodność liczby.

• Nieprawidłowo: Krzesło jest zepsute.
• Prawidłowo: To krzesło jest zepsute.

Upewnij się, że demonstracja pasuje do rzeczownika w liczbie.

Wypróbuj nasz AI Detector i Humanizer w widżecie poniżej!

Przemyślenia końcowe

Czym więc jest zaimek wskazujący? Jest to małe narzędzie gramatyczne używane do jasnej komunikacji.

Nadal nie wiesz, jak używać zaimków wskazujących? 

Zadaj sobie pytanie: czy obiekt jest blisko czy daleko? Liczba pojedyncza czy mnoga? To jest twoja odpowiedź.

Zaimki wskazujące nie są skomplikowane. Potrzebują jednak jasności.

Na tym blogu omówiliśmy wszystko, od definicji i przykładów po praktyczne wskazówki dotyczące użytkowania i typowe wpadki. 

Teraz chodzi o zastosowanie tego. Następnym razem, gdy napiszesz "to", "tamto", "te" lub "tamte". 

Zapytaj: czy jest jasne, na co wskazuję? Czy czytelnik będzie dokładnie wiedział, co mam na myśli?

Jeśli odpowiedź brzmi "tak", jesteś na dobrej drodze. Jeśli nie, popraw. Ta dodatkowa sekunda namysłu sprawi, że twoje teksty będą precyzyjne. 

Potrzebujesz pomocy w dopracowaniu gramatyki? Użyj Niewykrywalna sztuczna inteligencjanarzędzia zapewniające natychmiastową przejrzystość i dokładność.