Przykłady oświadczeń osobistych, które możesz wykorzystać do napisania własnych

Czy kiedykolwiek słyszałeś o elevator pitch? Tak, prawdopodobnie myślisz o Shark Tank, gdzie ludzie wygrywają milionowe transakcje.

To prawda, a kiedy mówimy o osobistym oświadczeniu, jest to również prezentacja dla odbiorców (urzędników rekrutacyjnych, menedżerów ds. rekrutacji) itp.

Aby uzyskać stypendium lub staż w wymarzonej firmie, musisz wywrzeć wpływ na studia.

The Fundacja Scholarship America szacuje, że 58% stypendiów pozostaje nieprzyznanych rocznie z powodu niewykwalifikowanych lub ogólnych aplikacji.

Twój życiorys to Twoja prawdziwa historia. A jeśli chcesz dowiedzieć się, jak napisać niezapomniane oświadczenie osobiste, możesz przejść do tej strony blog.

Ale w tym przewodniku poznasz różne rodzaje oświadczeń osobistych, strategie i potężne narzędzia AI, aby napisać oświadczenie, które brzmi autentycznie.

Kluczowe elementy silnego oświadczenia osobistego

Zanim przejdziemy do przykładów, zbudujmy fundamenty silnego oświadczenia osobistego.

• Mocna narracja/historia

Nie piszesz więc nijakiego eseju. Aby Twoja historia była nie do zapomnienia, pomyśl o niej jak o filmie.

Ponieważ ludzie kochają filmy.

Oto, co robi większość ludzi:

"Kocham biologię. Odbyłam staż i chcę zostać lekarzem".

Oto jak to zrobić:

"Spędziłem 417 godzin studiując jeden obraz. Nie dlatego, że kocham sztukę - dlatego, że to fałszerstwo i mogę to udowodnić".

• Mocny hak

Musisz przyciągnąć ich uwagę za pierwszym razem. Nie czekaj na to.

Im mocniejszy hak, tym większy wpływ.

Źle: Jestem zaszczycony, że mogę się zgłosić.

Dobrze: Technicznie rzecz biorąc, jestem CEO od 12 roku życia - kiedy zacząłem sprzedawać skradzione hasła do Wi-Fi moim kolegom z gimnazjum.

• Czynnik "Dlaczego Ty"

Wyobraźmy sobie dwóch kandydatów:

Kandydat A mówi: "Jestem pasjonatem energii odnawialnej".

Kandydat B wyjaśnił: "Po zbudowaniu zasilanego energią słoneczną filtra wody dla mojej wioski w Kenii zobaczyłem, jak dostęp do energii może zmienić przyszłość społeczności".

Być kandydatem B.

• Zwięzłość

Musisz ograniczyć puch. Każde zdanie musi przejść test "Co z tego"?

Fluffy mówi: "Jestem pracowitym pracownikiem, który rozwija się w środowiskach współpracy".

Wpływ: "Odbudowałem Jeepa Cherokee z 1997 roku z czterema nieznajomymi z Reddita". Mamy teraz kanał na YouTube, który uczy innych, jak odnawiać samochody bez ego".

Przykłady oświadczeń osobistych, z których można czerpać inspirację

• Przykłady akademickie

Przyjęcia na studia licencjackie w dziedzinie STEM

"Wciąż pamiętam pierwszy pojazd kosmiczny, który zaprojektowałem. W mojej szóstej klasie w [redacted] Elementary School, moja nauczycielka, pani [redacted], poprosiła naszą klasę o naszkicowanie, jak wyglądałby prom kosmiczny, gdybyśmy go zaprojektowali. Na moim rysunku pod silnikami rakietowymi znajdowały się tace z lodem, ponieważ chciałem się upewnić, że się nie przegrzeją. Od tamtej pory postanowiłem poświęcić swoje życie projektowaniu statków kosmicznych. Mam nadzieję, że uda mi się zrobić doktorat z aeronautyki i astronautyki na Uniwersytecie [redacted], aby móc zrealizować to marzenie.

Na studiach magisterskich chciałbym zaangażować się w badania nad napędami kosmicznymi. Badania profesora [redacted] nad pomiarem gęstości elektronowej plazmy w stanie ustalonym są dla mnie szczególnie interesujące i miałbym nadzieję pracować z nią jako doktorant w Purdue. Doświadczenie, które nadal zdobywam w ramach mojego projektu Fulbrighta, polegającego na badaniu fluorescencji plazm ksenonowych indukowanej laserem w celu określenia przekrojów jądrowych niektórych przejść, będzie bardzo przydatne w moich przyszłych badaniach. Moja specjalizacja w fizyce stosowanej zapewni również solidne podstawy do tych badań, a także do bardziej zaawansowanych badań nad napędem kosmicznym. Kierunek fizyka stosowana w [redacted] College został zaprojektowany w celu przygotowania studentów do kariery lub dalszych studiów w dziedzinie inżynierii lub pokrewnych dziedzinach. Uczęszczałem na wiele kursów fizyki, w tym fizykę współczesną, fizykę termiczną, obwody i elektronikę I i II, a także liczne kursy matematyczne, w tym równania różniczkowe cząstkowe.

Ludzie zawsze byli ciekawi tego, co znajduje się tuż poza naszym zasięgiem i wciąż znajdujemy sposoby, aby posunąć się nieco dalej, aby dowiedzieć się więcej. Jednym ze sposobów, w jaki zrobiłem to w swoim życiu, jest integracja badań z edukacją. Na moich zajęciach z fizyki przemysłowej dowiedzieliśmy się o pociągu lewitującym magnetycznie, a mój profesor powiedział nam, że ma materiały do wykonania modelu, jeśli ktoś jest zainteresowany. Mimo że nie miałem pojęcia, jak go zbudować, zaznaczyłem, że jestem zainteresowany podjęciem takiego projektu. W młodszym roku poprowadził mnie przez etapy projektowania i budowania i chociaż nie ukończyłem go w tamtym roku, w tym roku postanowiłem wziąć za niego większą odpowiedzialność i uczynić go podstawą mojej pracy magisterskiej. Ta okazja, by wziąć coś, czego nauczyłem się na zajęciach i uczynić to przedmiotem znaczącego projektu, była doświadczeniem, które ugruntowało moje zainteresowanie badaniami. Połączenie edukacji i badań doprowadziło mnie do głębszej wiedzy naukowej, która nie byłaby możliwa przy użyciu tylko jednego z tych elementów.

Od dzieciństwa fascynowała mnie przestrzeń kosmiczna i to, co może w sobie kryć. Dlatego chcę poświęcić swoje życie dalszej eksploracji, a także naszemu zrozumieniu przestrzeni kosmicznej. Mam nadzieję zrobić doktorat z aeronautyki i astronautyki na Uniwersytecie [redacted] w ramach przygotowań do kariery w dziedzinie elektrycznych napędów kosmicznych, aby móc osiągnąć ten cel".

To oświadczenie osobiste wyraźnie pokazuje pasję kandydata ubiegającego się o STEM.

Aplikacja dla absolwentów studiów humanistycznych

"Chodziłem do tego samego liceum co James Agee i kiedy miałem siedemnaście lat, przeżyłem to na nowo. The Morning Watch. Wraz z kilkoma przyjaciółmi czuwałem w Kaplicy Pani, klęcząc przed wiosennymi kwiatami zebranymi nielegalnie z podwórek sąsiadów. Tuż przed wschodem słońca opuściliśmy kaplicę i wyszliśmy w ciemność. Szliśmy wzdłuż starej ścieżki kolejowej przez las, aż dotarliśmy do Sand Cut i wskoczyliśmy do wody - było tak zimno, jak obiecał Agee. Trzęsąc się z euforii, wróciłem do kampusu i poszedłem na pierwsze zajęcia, z włosami wciąż mokrymi od chrztu Agee.

W tamtym okresie mojego życia pokazywałem swoją pasję do literatury poprzez naśladownictwo. Chciałem odtworzyć narracje, które były dla mnie ważne, chwalić je poprzez replikację. Następnie, jako student [redacted] College, znalazłem bardziej złożone powiązania w tekstach poprzez analizę, a nie proste naśladownictwo. Studiowałem pisarzy takich jak Margaret Atwood, M.F.K Fisher i Tennessee Williams przez różne krytyczne soczewki. Skoncentrowałam się na studiach genderowych i dramacie, szczególnie w amerykańskich tekstach XX i XXI wieku, i ukończyłam zajęcia z krytyki literackiej, dramatu XX wieku, fikcji, poezji i dramatopisarstwa.

Od czasu ukończenia studiów moja kariera w sztukach pięknych jeszcze bardziej rozwinęła moje zainteresowania literackie. Od pracy nad XX-wiecznym cyklem sztuk Augusta Wilsona w [redacted] Center for the Performing Arts, po promowanie nowych produkcji, takich jak Next to Normal i Zapętlony w [redacted] Stage, do nagłaśniania zamówień VSA od dramaturgów i wykonawców z niepełnosprawnościami, doświadczyłem żywotności i aktualności dzisiejszej sztuki; nie tylko powstają nowe dzieła, ale znane teksty są stale interpretowane i opowiadane na nowo. Nie chcę już tylko powielać literatury ani jej analizować: Chcę uczestniczyć w toczącej się dyskusji literackiej.

Dzięki mojej pracy w teatrze i niepełnosprawności rozwinąłem zainteresowanie adaptacją - dostosowywaniem powieści do sztuk teatralnych i dostosowywaniem środowisk do możliwości fizycznych. Na przykład, jednym z możliwych badań, które mnie interesują, jest to, jak fikcja Carson McCullers przekłada się na scenę i związek między jej osobistym doświadczeniem niepełnosprawności a jej fikcyjnym przedstawieniem niepełnosprawności. Innym jest to, w jaki sposób praca Jamesa Agee'a w filmie różni się od jego fikcji i jak jego doświadczenie jako mieszkańca Południa na początku XX wieku wpłynęło na jego pracę. Chciałbym zbadać, w jaki sposób jednostki przystosowują się do społeczeństwa w tekstach takich jak Flannery O'Connor. The Violent Bear It Away i Williama Faulknera Światło w sierpniu, a także jak jednostki dostosowują się do swoich krajobrazów, niezależnie od tego, czy jest to kwitnący związek w Willa Cather's Moja Antonia lub wyniszczający w książce Cormaca McCarthy'ego Droga. Krajobraz może zmienić rytm, ton, samą składnię dzieła. Ziemia i ciało, sceneria i postacie - to elementy literatury, które mnie intrygują.

To zarówno upokarzające, jak i wzmacniające, że zasługuję na to, by być częścią waszego programu. Ponieważ zarówno moja matka, jak i siostra uzyskały doktoraty na [redacted] (odpowiednio z chemii i medycyny), od dawna zdawałem sobie sprawę, jak wyjątkowa jest to uczelnia. [redacted] szczyci się imponującym wydziałem, a ja jestem najbardziej zainteresowany studiowaniem pod kierunkiem dr [redacted], dr [redacted] i dr [redacted], ponieważ, jak wynika z tego eseju, pociąga mnie literatura południowa. Zaszczytem byłoby uczyć się od dr [redacted], którego badania nad pisarzami z Południa, od H.L. Menckena po Williama Faulknera, wyróżniły go w tej dziedzinie. Podziwiam łączenie przez dr [redacted] historii, biografii i geografii w celu stworzenia pełnej reprezentacji gatunku literackiego i chciałbym dowiedzieć się więcej o teorii gender i queer z dr [redacted], który pisze fascynujące analizy polityki seksualnej. [Redacted] ma mocne strony w moich kluczowych obszarach zainteresowań i jestem chętny do jak najlepszego szkolenia jako naukowiec i nauczyciel.

Moim celem jest zostać nauczycielem. Moje doświadczenie jako nauczyciel języka angielskiego w gimnazjum pokazało mi, że lubię uczyć tak samo, jak zawsze lubiłem się uczyć. W równym stopniu angażuję się w samotną pracę nad literaturą, czytanie, pisanie, poprawianie i badanie, jak i społeczne elementy edukacji, współpracę, stawianie wyzwań, dyskusję i informowanie. Dążę do pełnego zaangażowania się w życie akademickie, zarówno w moje relacje z tekstami, jak i relacje z wykładowcami i studentami. Jeśli mogę zostawić cię z jedną myślą, to jest ona następująca: Jestem całkowicie zaangażowany w tę pracę. Chcę studiować pilnie i żarliwie, a następnie dzielić się tą wiedzą. Jestem gotowy do działania".

To oświadczenie osobiste otrzymał ofertę przyjęcia z 15 najlepszych programów.

• Profesjonalne przykłady

Oświadczenie o zmianie kariery

"Nazywam się Joshua Lee i mam nadzieję, że zostanę kolejnym Junior Web Developerem w twojej organizacji. Zanim nauczyłem się kodować, spędziłem pierwsze pięć lat mojej kariery jako menedżer mediów społecznościowych, pomagając markom tworzyć angażujące treści cyfrowe, które docierały do docelowej grupy demograficznej. Podczas gdy moje niedawne szkolenie w ramach obozu dla programistów nauczyło mnie czytać i pisać w językach programowania, mogłem również wnieść kreatywność i umiejętności analityczne do pracy.

"Media społecznościowe nauczyły mnie dogłębnie rozumieć moich odbiorców, co wpływa na moje podejście do rozwoju. Tworzę intuicyjne strony, które stawiają na pierwszym miejscu doświadczenie użytkownika i angażującą oprawę wizualną. Chętnie nadam Twoim stronom osobowość marki, będę współpracować z innymi deweloperami, programistami i testerami oraz poprawię funkcjonalność istniejących stron."

To oświadczenie osobiste pokazuje, jak kandydat chce zmienić swoją karierę z zarządzania mediami społecznościowymi na tworzenie stron internetowych.

Przykłady specyficzne dla branży (opieka zdrowotna)

"Dziś rano pomagałem w prezentacji planu strategicznego dla nowego przedsięwzięcia przed komitetem wykonawczym [redacted] Health System. Jestem analitykiem biznesowym w [redacted], a analiza finansowa i analiza danych stanowią największą część moich obowiązków. Jestem biegły w analizie finansowej i planowaniu, a obecnie jestem odpowiedzialny za integrację kilku baz danych z większą strukturą danych [redacted], zwiększając dostęp naszego systemu opieki zdrowotnej do istotnych danych pacjentów i danych finansowych. Lubię wiele aspektów mojej pracy i obecnie jestem w miejscu, w którym chcę być, robiąc to, co chcę robić. Moje zainteresowanie dalszą edukacją ma wszystko wspólnego z tym, dokąd chcę się udać.

Moje obecne stanowisko pozwala mi zrozumieć system opieki zdrowotnej z perspektywy menedżerskiej, jednak moje wcześniejsze doświadczenia nadal napędzają moją ciekawość dotyczącą sposobów funkcjonowania opieki zdrowotnej na całym świecie oraz sposobów, w jakie możemy wykorzystać tę wiedzę do poprawy dostępu do opieki i wyników zdrowotnych. Trzy lata temu miałem okazję podróżować po Azji Południowo-Wschodniej przez około sześć miesięcy. Podczas pobytu w wiejskiej Indonezji mój przyjaciel, Jeff, zaraził się agresywnym szczepem bakterii pseudomonas w prawym oku - charakteryzującym się szybką progresją - i wymagał natychmiastowego leczenia. Tęczówka zmętniała, a lekarz w lokalnym szpitalu poinformował nas, że jego rogówka staje się "jak ser z dziurami".

Jeff ostatecznie w pełni wyzdrowiał, ale w tej sytuacji inni byliby poważnie zagrożeni ślepotą lub śmiercią. Według lekarza, który leczył Jeffa, wielu Indonezyjczyków, którzy zachorowali na ten rodzaj pseudomonas, traci chore oko, a czasem także część twarzy, z powodu fizycznych i finansowych barier w dostępie do opieki zdrowotnej. Dla Jeffa, tego dnia i w tym miejscu, bariery te były niskie. Jeff był w stanie podróżować, aby znaleźć opiekę, a koszty utrzymania działały na jego korzyść; jego całkowity rachunek wyniósł $24 USD. Inni w Indonezji i wielu w Stanach Zjednoczonych napotykają bariery, które zniechęcają ich do poszukiwania opieki, która w przeciwnym razie poprawiłaby i przedłużyła ich życie.

Byłem świadkiem podobnych problemów z dostępem w wielu krajach, które odwiedziłem. Zeszłego lata spędziłem trochę czasu w sierocińcu na Dominikanie, gdzie mój przyjaciel był wolontariuszem przez rok. Poznałem tam lekarkę-wolontariuszkę, która osobiście zmagała się z alokacją zasobów i poczuciem dobroczynności. Była uwięziona między deklarowanymi celami organizacji (opieka nad dziećmi) a oczywistymi potrzebami, które wykraczały poza te cele (przytłaczające ubóstwo w okolicznych społecznościach). Konsekwencje konfliktów takich jak ten stają się bardziej widoczne w sytuacjach niedoboru, zwiększając znaczenie przemyślanej alokacji z perspektywy zdrowia publicznego - teoretyczne stwierdzenie, które obserwowałem w prawdziwym życiu, gdy cholera i panika zaczęły rozprzestrzeniać się z Haiti na Dominikanę. Konflikty osobiste, społeczne, ekonomiczne, a nawet etyczne sprawiają, że decyzje te są złożone. Wartości organizacyjne nie zawsze są zgodne z tym, co poszczególni aktorzy uważają za najlepsze dla zdrowia społeczeństwa. Interesuje mnie ten konflikt i chciałbym go dalej badać naukowo.

Podczas badania mojej drogi do zdrowia publicznego spotkałem się z dr [redacted], aby omówić moje różnorodne zainteresowania. Omówiliśmy znaczenie i rozwój organizacji Edge, aby sprostać wymaganiom reformy opieki zdrowotnej oraz analizy wyników i jakości pacjentów jako modelu zwrotu kosztów. Obszary zainteresowań, których nie udało mi się jeszcze zbadać w życiu zawodowym, ale które rozwinęły się podczas studiów i podróży zagranicznych, to dostęp do czystej wody, dostęp do opieki, zarządzanie katastrofami i alokacja zasobów. Mam nadzieję, że pewnego dnia będę w stanie zająć się nimi w moim życiu zawodowym, a kontynuowanie ich na studiach najlepiej przygotuje mnie do osiągnięcia tego celu.

Wierzę, że [redacted] jest dla mnie najlepszym miejscem do odkrywania moich zainteresowań akademickich w dziedzinie zdrowia publicznego. Nie wiem jeszcze dokładnie, gdzie chciałbym skończyć, ale wiem, że wykorzystam zasady, których się uczę, aby pokierować moją karierą, aby przyczynić się do zdrowia publicznego - niezależnie od tego, czy nadal będzie to analiza danych w celu zbadania wyników pacjentów, czy też będzie to bardziej praktyczne, takie jak zwiększenie dostępu do wody pitnej ".

To oświadczenie osobiste  uzyskał wstęp do najlepszej szkoły zdrowia publicznego - jedynego programu, do którego aplikował.

• Kreatywne przykłady

Oświadczenie osobiste dla programu kreatywnego (sztuka, pisanie, film)

"Pisanie daje mi wolność tworzenia świata, w którym to ja ustalam zasady, w którym postacie zachowują się tak, jak ja tego chcę, świata, w którym wszystko jest dokładnie tak, jak chcę i wiem, że to ja wszystko kontroluję. Biorąc pod uwagę fakt, że mieszkam w kraju, w którym konsekwencja jest kiepskim żartem i nikt nie może powiedzieć, co przyniesie następny dzień, to poczucie absolutnej kontroli przynosi poczucie równowagi w moim życiu i motywuje mnie do wytrwałości.

Jako pisarz skupiam się wyłącznie na prozie; zacząłem pisać po grecku w młodym wieku, biorąc udział w różnych konkursach i otrzymałem wyróżnienie od gazety Kathimerini w wieku trzynastu lat w konkursie dla młodych pisarzy w 2002 roku. Przerzuciłem się na język angielski, kiedy zostałem przyjęty na studia języka angielskiego i literatury na Uniwersytecie Kapodistriana w Atenach. Uważam, że pisanie w języku obcym, a mianowicie po angielsku, daje mi poczucie wolności, którego nigdy nie dawał mi język ojczysty. Chociaż kiedyś aspirowałem do zostania reżyserem filmowym, postrzegając pisanie jako hobby, zdałem sobie sprawę, że słowa, a nie obrazy, miały być medium, którego użyję, aby przedstawić światu to, co jest we mnie. Piszę na poważnie od kilku lat i obecnie pracuję nad drugim szkicem mojej powieści, a moje opowiadanie zostało niedawno opublikowane w magazynie Litro.

Bardzo lubię książki, które koncentrują się na złożoności relacji i dynamiki rodzinnej, zestawieniu postaci stojących samotnie i sposobie, w jaki funkcjonują w rodzinnej sieci. Middlesex Eugenidesa to moja ulubiona książka i świetne źródło inspiracji dla mojej pracy, ponieważ ja również skupiam się na sagach rodzinnych, a tematy takie jak płeć, walka o władzę, zemsta i relacje w różnych domach dotyczą mnie najbardziej. Zwykle jednak stosuję znacznie inną scenerię: Powiedziano mi, że mam talent do "tkania światów" i dziką wyobraźnię, a większość moich opowiadań poświęcona jest teorii multiwersum, nawiązując do dzieł wielkich angielskich autorów Clive'a Barkera i Neila Gaimana.

Moja matka jest profesorem starożytnej greki, więc wychowałem się na wielkich greckich tragediach, a moją misją było przeczytanie ich wszystkich; myślę, że to naturalne, że zainteresowałem się tematem bohatera tragicznego i kwadryptykiem ates - pycha - tisis - nemesis. Szczególnie lubię pierwszy akt, ponieważ uważam, że odzwierciedla on nasze codzienne życie: arogancja, młodość i głupota zaślepiają bohatera, który przesadza, okazując całkowite lekceważenie wszelkich ograniczeń. Jego działania są jego zgubą, widzianą w starożytnej mitologii greckiej w postaci boskiej zemsty, aż gorzko żałuje swojej pychy, kończąc tragiczny cykl utratą czegoś, co było mu drogie. Ponadczasowe i genialne sztuki Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa w połączeniu z mitologią grecką wiele mnie nauczyły i uważam, że są to jedne z najbardziej złożonych i fascynujących historii, jakie kiedykolwiek opowiedziano.

Intryguje mnie, jak wielką władzę nad czytelnikiem ma narracja pierwszoosobowa, bez względu na cechy postaci. Książki takie jak "Buszujący w zbożu" Salingera, "Mechaniczna pomarańcza" Burgessa i "American Psycho" Ellisa przedstawiają postacie, których nie da się lubić, a nawet psychopatyczne, i to właśnie dlatego uważam ten punkt widzenia za fascynujący, stosując go w większości moich prac, ponieważ pomogły mi uświadomić sobie, że nie musisz lubić postaci, aby ją pokochać.

Od 2011 roku uczę literatury greckiej i angielskiej w miesiącach letnich w ramach programu wolontariatu; dużo podróżowałem i miałem szczęście spędzić sporo czasu poza granicami Grecji. Wierzę, że nauczanie, a także moja praca tłumacza, którą bardzo lubię, wzbogaciły moje słownictwo i pogłębiły moją znajomość języka angielskiego. Z niecierpliwością czekam na wyzwanie, jakie postawi przede mną ten stopień; jestem pewien, że ten kurs będzie głęboko satysfakcjonującym doświadczeniem, ponieważ chcę rozwijać swoje umiejętności jako pisarz i budować zaufanie do moich umiejętności poprzez dzielenie się moją pracą z innymi. Wiem, że ten uniwersytet zaoferuje mi szansę zbadania możliwości, których nigdy nie byłbym w stanie odkryć, gdybym nie został przyjęty do tego programu".

To oświadczenie osobiste został napisany przez Odile, aby pokazać zainteresowanie kreatywnymi programami.

Oświadczenie osobiste dotyczące opowiadania historii

"Wciąż byłem na haju po zawodach, przeglądając karty do głosowania przy delikatnych światłach ulicznych, gdy jechaliśmy. "Jesteś pewna, że chcesz to zrobić?". Mój tata martwił się o mnie. Martwił się, że mój świat rozpadnie się wokół mnie, stracę przyjaciół, zostanę zmiażdżony przez nienawiść. Blizna po kontrowersji. Wyśmiałem go i jechaliśmy w milczeniu.

Wybacz melodramat: to historia o byciu dysydentem w autorytarnym reżimie, ale to zabawna historia. Od 12 roku życia dorastałem w NCFCA - National Christian Forensics and Communication Association, domowej lidze przemówień i debat. Moi przyjaciele i ja żartowaliśmy, że jedyną różnicą między faszystowskimi Włochami a NCFCA jest to, że we Włoszech rzeczy przynajmniej działały na czas. Ale tak właśnie zaczęło się moje polityczne przebudzenie: letni obóz debat w [Data], na który wysłali mnie rodzice, ponieważ "zawsze się kłóciłem". Byłem uzależniony.

Pod względem politycznym NCFCA jest konserwatywna. Nie całkowicie jednorodna, ale chrześcijańska i nauczana w domu. W tym samym czasie, gdy uczyłem się debatować i myśleć w tym kontekście, mój tata i ja zaczęliśmy oglądać The Daily Show z Jonem Stewartem i rozmawiać na jego tematy. Ta dwoistość była kluczowa: kiedy rozwijałem swoje własne, lewicowe poglądy, byłem otoczony przez bardzo inteligentnych ludzi, którzy się ze mną nie zgadzali. Miałem natychmiastowy dostęp do najlepszych argumentów przeciwko moim przekonaniom - natychmiastowy dostęp do najlepszych narzędzi do ich udoskonalenia. Poza tym jednak, wzbudziło to we mnie empatię: widząc szeroki wachlarz poglądów wyznawanych przez ludzi, których lubiłem i szanowałem (i nadal szanuję), chciałem je zrozumieć. Uwielbiałem to.

To był mój drugi lub trzeci rok w lidze. Chciałem się trochę zabawić. Wysłałem e-maila do regionalnego koordynatora, pytając, czy istnieje zasada zabraniająca przemówienia popierającego małżeństwa osób tej samej płci.

Odpowiedź? "Nie, ale ludziom by się to nie spodobało". To było w porządku. Właśnie o to chodziło.

Po co wygłaszać przekonujące przemówienie, skoro wszyscy już się z tobą zgadzają? Pierwszy szkic przemówienia był prosty: ustanowić rozdział kościoła od państwa, a następnie przedstawić świeckie argumenty za małżeństwami homoseksualnymi. Obserwując, jak na twarzach członków mojego klubu pojawia się wszystko, od obrzydzenia po rozbawienie, gdy wygłaszałem przemówienie, słysząc nutę troski, która nie do końca maskowała przewagę wkradającą się do krytyki, spróbowałem ponownie. Zbudowałem teologiczny argument, ustaliłem wspólną płaszczyznę z moją publicznością i zamierzałem ich przekonać. Nigdy nie dostałem takiej szansy. Kilka miesięcy przed rozpoczęciem sezonu zawodów zostaliśmy odciągnięci na bok w klubie. Ściszone dźwięki, strzeżone miny - pokój był pełen cichego, administracyjnego niezadowolenia. To nie była dwustronna rozmowa. Powiedzieli mi dwie rzeczy: Nie mogłem wygłosić przemówienia w klubie (ponieważ w klubie dyskusyjnym nie ma miejsca na kontrowersje!), a krajowe kierownictwo uznało, że moje przemówienie nie odzwierciedla biblijnego światopoglądu. Co to znaczy? Zakazane przemówienie.

Po napisaniu lawiny ostatecznie nieskutecznych e-maili, wygłosiłem przemówienie na temat tego, dlaczego powinniśmy przyjąć teologiczną różnorodność. To przemówienie nie było napędzane złośliwością - chociaż podoba mi się ironia jego narodzin - i sarkastycznie nazwałem dokument słowny "HERESY". Chciałem raczej przedstawić pewien punkt widzenia. Chrześcijański abolicjonizm, Nicejskie Wyznanie Wiary, doktryna Trójcy Świętej: wszystkie te kwestie były niegdyś przedmiotem gorących dyskusji, żelazo ostrzyło żelazo. Spośród ponad 40 000 konkurujących ze sobą teologii w historii, dlaczego zakładać, że pojawiło się coś, co w końcu ma rację w Biblii? Nie poszło mi dobrze z tym przemówieniem, ale i tak wygrałem: ponieważ jestem niezłomny - nie zraniony, ale ośmielony. Widziałem nietolerancję, ale widziałem też nadzieję. Do dziś niektóre z moich najbliższych przyjaźni opierają się na dyskusjach o teologii i polityce, żelazo na żelazie, przerywanych śmiechem. Nadzieja żyje w tym śmiechu, ponieważ tańcząc między nami, niesie ze sobą empatię i mądrość".

To oświadczenie osobiste pokazuje prawdziwą osobowość z mocnym storytellingiem.

• Różne przykłady

Oświadczenie o przyznaniu stypendium

"Jeśli nie możesz z tego żyć, jest to bezużyteczne". Moi rodzice mówili o łyżwiarstwie: mojej pasji. Zacząłem jeździć na łyżwach jako dziesięciolatek w Hiszpanii, podziwiając, jak trudność i gracja przeplatają się, tworząc piękne programy, ale nikt nie wyobrażał sobie, że nadal będę na lodzie siedem lat i jeden kraj później. Jeszcze bardziej niewyobrażalna była myśl, że łyżwiarstwo może stać się jedną z najbardziej przydatnych części mojego życia.

Urodziłem się w Meksyku w dwójce hiszpańskojęzycznych dzieci, więc hiszpański był moim pierwszym językiem. Następnie przeprowadziliśmy się do Hiszpanii, gdy miałem sześć lat, zanim w końcu przybyłem do Kalifornii około moich trzynastych urodzin. Każda zmiana wiązała się z niezliczonymi wyzwaniami, ale najtrudniejszą częścią przeprowadzki do Ameryki była dla mnie nauka angielskiego. Laminowane karty indeksowe, oznaczone kolorami i pełne słownictwa, stały się częścią mojego codziennego życia. Jako osoba, która uwielbia angażować się w rozmowę, bardzo trudno było czuć się tak, jakby mój język został odcięty. Tylko na lodowisku mogłem być sobą; uczucie zimnej bryzy lodowiska obejmującej mnie, rozdzierający dźwięk ostrzy dotykających lodu, nawet okazjonalny lód palący moją skórę podczas upadku - to były moje nieliczne stałe. Nie musiałem się martwić, że źle wymówię "axel" jako "aksal". Musiałem po prostu szybować i oddać skok.

Od dobrodusznych zawodów liczenia siniaków po kulturę ciężkiej pracy i wytrwałości, jazda na łyżwach zapewniała środowisko wychowawcze, które sprawiało, że moje inne wyzwania były warte zachodu. Wiedząc, że każda chwila na lodowisku oznacza finansowe poświęcenie dla mojej rodziny, ceniłem każdą sekundę. Często oznaczało to budzenie się codziennie o 4 rano, aby ćwiczyć to, czego nauczyłem się podczas kilku cennych minut treningu. Oznaczało to pomaganie w lekcjach grupowych, aby zarobić dodatkowy czas na łyżwach i dbanie o kondycję poza lodowiskiem, dołączając do moich licealnych drużyn biegowych. Nawet gdy zacząłem nawiązywać przyjaźnie i straciłem strach przed mówieniem, lodowisko było moim sanktuarium. Ostatecznie jednak jedynym sposobem na dalsze doskonalenie się było opłacenie większej liczby trenerów, na co moja rodzina nie mogła sobie pozwolić. Zacząłem więc udzielać korepetycji z hiszpańskiego.

Teraz największa pasja mojego życia jest wspierana przez moją najbardziej naturalną umiejętność. Miałam ponad trzydziestu hiszpańskich uczniów w wieku od trzech do czterdziestu lat, pochodzących z różnych środowisk etnicznych. Obecnie pracuję z piętnastoma uczniami tygodniowo, z których każdy ma inne potrzeby i sposoby uczenia się. Opierając się na własnych doświadczeniach zarówno jako osoby uczącej się drugiego języka, jak i łyżwiarki figurowej, przydzielam osobiste, interaktywne ćwiczenia, żartuję, aby utrzymać pozytywne nastawienie moich uczniów i nigdy nie podaję prawidłowych odpowiedzi. Kiedy po raz pierwszy zacząłem uczyć się skoku axel, mój trener powiedział mi, że będę musiał upaść co najmniej 500 razy (około roku upadków!), aby go wylądować. Podobnie, każę moim uczniom zwracać uwagę na każdy szczegół błędu, dopóki nie zaczną rozpoznawać nowych błędów, gdy je zobaczą. Zachęcam ich do poszerzania horyzontów i jestem dumny z przygotowywania ich do nowych interakcji i możliwości.

Chociaż zgadzam się, że nigdy nie będę żył z jazdy na łyżwach, edukacja i umiejętności, które dzięki niej zdobyłem, otworzyły przede mną niezliczone drzwi. Jazda na łyżwach dała mi odporność, etykę pracy i inspirację do rozwoju jako nauczyciel i osoba mówiąca po angielsku. Poprawiło moje wyniki w nauce, ucząc mnie rytmu, zdrowia i rutyny. Przypomina mi również, że pasja nie musi przynosić pieniędzy, aby miała ogromną wartość. Ceramika, na przykład, rzuca mi wyzwanie do eksperymentowania z niechlujnym i nieoczekiwanym. Malarstwo przypomina mi, że muszę być odważny i cierpliwy, jeśli chodzi o moje formy wyrażania siebie. Nie wiem jeszcze, z czego będę żyć z dnia na dzień, gdy dojrzeję; jednak umiejętności, które zapewniły mi moje pasje, są niezastąpione przez całe życie ".

To oświadczenie osobiste jest wystarczająco silny, aby zaimponować oficerom i otrzymać stypendium.

Oświadczenie osobiste dla programów wolontariatu

"Urodziłem się w małym mieście CITY, które znajduje się w prowincji PROVINCE w Chinach. Spędziłem tam dzieciństwo, będąc szczęśliwym i beztroskim dzieckiem, aż do wieku 9 lat. Mniej więcej w tym czasie fabryka, w której pracował mój ojciec, została zamknięta, a wszystkie umowy z pracownikami zostały rozwiązane. Z każdym dniem mojemu tacie było coraz trudniej wyżywić naszą rodzinę składającą się z LICZNYCH osób. Ze względu na pracę taty byliśmy zmuszeni do przemieszczania się po całym regionie. Nie mogłam patrzeć na to, jak moi rodzice pracują po 60 godzin tygodniowo, aby zapewnić nam choć odrobinę dobrobytu. Wykorzystywałem każdą okazję, by pracować przynajmniej na pół etatu, by pomóc rodzicom w utrzymaniu rodziny. W końcu poczuliśmy, że nie możemy tego dłużej znosić. Ze względu na skomplikowaną sytuację w kraju, moi rodzice zostali zmuszeni do przeprowadzki do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu lepszej przyszłości dla mnie i mojej rodziny. Była to niezwykle trudna decyzja, ponieważ musieliśmy zostawić za sobą całą naszą przeszłość i rozpocząć zupełnie nową stronę naszego życia w nieznanym, obcym kraju. Jednak pomimo tego, że decyzja ta była najtrudniejszą, jaką kiedykolwiek podjął nasz ojciec, była ona zdecydowanie słuszna. Dla naszej rodziny Stany Zjednoczone oznaczały znacznie więcej niż tylko dobrobyt materialny. Szukaliśmy wolności. Od 2009 roku mieszkamy w Port Angeles w stanie Waszyngton.

Mojemu tacie było dość łatwo znaleźć pracę, ponieważ miał ogromne doświadczenie w inżynierii od czasu zatrudnienia w fabryce w Chinach i dość szybko zaczęliśmy żyć na przyzwoitym poziomie. Zapisałem się do liceum, które bardzo lubiłem odwiedzać. Wszyscy moi koledzy z klasy byli przyjaźni i otwarci, co ułatwiło mi dostosowanie się do nowego środowiska. To właśnie w mojej szkole zdałem sobie sprawę, że lubię organizować i planować różne wydarzenia. Postanowiłem więc wziąć aktywny udział w życiu społecznym mojej szkoły. Byłam przewodniczącą komitetu organizacyjnego większości naszych szkolnych targów i festiwali. Moim największym osiągnięciem było zorganizowanie festiwalu żywności poświęconego Świętu Dziękczynienia. Zarządzałem ponad 30 osobami, które były zaangażowane w różne działania, w tym PR wydarzenia i zaangażowanie uczestników. Było to jedno z tych doświadczeń, które uświadomiło mi, że naprawdę lubię organizować i planować, a według opinii, które otrzymaliśmy po festiwalu, byłem całkiem dobry w zarządzaniu projektami. Tak więc, kiedy kończyłem szkołę średnią w 2011 roku, dokładnie wiedziałem, jakie umiejętności chcę zdobyć w życiu - zarządzanie ludźmi.

Ponieważ moi rodzice byli w pełni zatrudnieni, nie było już potrzeby, abym pracował w niepełnym wymiarze godzin. Jednak praca w niepełnym wymiarze godzin w Chinach sprawiała mi przyjemność, ponieważ tam zdobyłem najcenniejsze doświadczenia i wiedzę oraz poznałem różnych ludzi z różnych środowisk. Dzięki dobrobytowi finansowemu i niezależności mogłem wreszcie poświęcić swój wolny czas na to, co lubiłem najbardziej - wolontariat. Postanowiłem spędzić kilka lat jako wolontariusz w różnych projektach i spełnić swoje marzenie, aby pewnego dnia zostać kierownikiem projektu. Byłem wolontariuszem w lokalnym banku żywności, gdzie byłem odpowiedzialny za testowanie jakości żywności i jej dalsze dostarczanie do różnych organizacji non-profit. Byłem również odpowiedzialny za duże wydarzenia, podczas których organizowaliśmy ucztę dla potrzebujących z okazji Święta Dziękczynienia, Bożego Narodzenia, Nowego Roku i Dnia Niepodległości. Każde wydarzenie przypominało mi lata szkolne. Nawet teraz myślę, że ta praca była jedną z najbardziej satysfakcjonujących w mojej karierze, mimo że nie była płatna.

Pracując jako wolontariusz, byłem również zatrudniony w Safeway, gdzie pracowałem przez prawie 4 lata od ostatniego roku szkoły średniej. Pomogło mi to rozwinąć moje umiejętności komunikacyjne, ponieważ byłem głównie zaangażowany w centrum obsługi klienta. Jako przedstawiciel obsługi klienta miałem do czynienia z tyloma różnymi sytuacjami, ilu jest klientów w firmie. Nauczyłem się, jak radzić sobie z różnymi typami ludzi, a także zarządzać różnymi kryzysami. Pracowałam również w Starbucks podczas wakacji w szkole średniej. Dzięki pracy w niepełnym wymiarze godzin dość szybko nauczyłem się niezależności i nie potrzebowałem już wsparcia finansowego rodziców, w przeciwieństwie do moich kolegów z klasy. Nie uważam, że bycie zależnym od rodziców jest czymś złym, ale zdecydowanie komplikuje przejście do dorosłości.

Mój życiowy cel jest wciąż dość szokujący dla moich rodziców. Chcę założyć organizację non-profit w moim rodzinnym mieście w Chinach. Wierzę, że kobiety mogą osiągnąć nie mniej niż mężczyźni i jestem gotowa to udowodnić. Jednak aby zrealizować moje marzenie, potrzebuję dużo wiedzy i doświadczenia. Dlatego zdecydowałam się aplikować do programu BAS w Peninsula College, ponieważ jestem przekonana, że edukacja zapewniana przez tę uczelnię z pewnością sprawi, że odniosę sukces w tym, co planuję robić. Zdecydowałem się dołączyć do międzynarodowej firmy, aby mieć możliwość pracy z ludźmi o różnym pochodzeniu i mentalności oraz zdobyć wystarczającą wiedzę, aby zarządzać własną organizacją. Mam pewną praktyczną wiedzę na temat zarządzania małymi wydarzeniami, ale zawsze czułem, że brakuje mi wiedzy, którą mogę zdobyć tylko w Peninsula College. Rozumiem, że zarządzanie zasobami ludzkimi to zdecydowanie za mało, aby skutecznie zarządzać organizacją. Dlatego chciałbym zdobyć więcej wiedzy z zakresu księgowości, zarządzania strategicznego i ekonomii, ponieważ uważam, że są one niezbędne dla każdego menedżera. Zawsze staram się dać z siebie wszystko we wszystkim, co robię i ten czas nie jest wyjątkiem. Wierzę, że nasza współpraca może być korzystna dla obu stron.

Jest tak wiele rzeczy, którym można poświęcić swoje życie. Niektórzy wybierają rodzinę, inni sport. Wiem, że nie wybrałem najłatwiejszej fali, ale wiem na pewno - ta jest moja".

To oświadczenie osobiste wyraźnie pokazuje zainteresowanie kandydata takiego jak ty.

Jak rozpocząć list motywacyjny - przykłady

Bądźmy szczerzy: 

Twoja pierwsza linijka jest jedyną szansą, aby zainteresować czytelników.

Komisje rekrutacyjne przeglądają tysiące esejów - słaby początek ląduje na stosie "Może później" (czyli w koszu). 

Większość osobistych oświadczeń zaczyna się jak chrapliwa poczta głosowa: "Cześć, jestem Jane. Aplikuję, ponieważ..."

To nie działa. 

Oto jak rozpocząć własne oświadczenie osobiste.

• Strategia 1

Zły początek:

"Od najmłodszych lat chciałem pomagać ludziom".

Dlaczego zawodzą: Są niejasne, nadużywane i można o nich zapomnieć.  

Zwycięska formuła:

Przykład:

"Pierwsze prawo złamałem w wieku 14 lat - włamując się do szkolnej bazy danych, by zmienić harmonogram obiadów mojego prześladowanego kolegi. Dziś chcę chronić systemy, a nie je wykorzystywać. Dlatego cyberbezpieczeństwo to dla mnie nie tylko kariera - to droga do odkupienia".

Przeanalizuj, dlaczego to działa:

1. "Pierwsze prawo, jakie kiedykolwiek złamałem" → Intryga (Zaraz, co?!)  

2. "Hakowanie... aby zmienić harmonogram mojego przyjaciela" → Podatność (złożoność moralna)  

3. "Cybersecurity... redemption arc" → Kierunek (jasny cel)  

• Strategia 2
  

Komisje rekrutacyjne czytają Ponad 1000 esejów o "pasji", "robieniu różnicy" i "błyskotliwych podróżach". 

Bądź wyjątkiem.

Przepisz stereotypy za pomocą specyficzność:

• "Jestem pasjonatem sprawiedliwości środowiskowej".
• "Śledzę jakość powietrza w Delhi jak meteorolog - z wyjątkiem tego, że moje prognozy zawierają plany filtrów DIY".
  

Jak to zrobić:

1. Zidentyfikuj najbardziej ogólne zdanie.
2. Zapytaj: "Jaki jest najdziwniejszy/najbardziej wyrazisty przykład takiej sytuacji?".
3. Zastąp abstrakcję tą sceną.

Czym różni się deklaracja misji od deklaracji osobistej?

Misja firmy deklaruje, za czym się opowiadasz, w szerokim, aspiracyjnym ujęciu.

Oświadczenie osobiste to twoja osobista historia - jak żyłeś tymi wartościami poprzez swoje doświadczenia życiowe.

Misja	Oświadczenie osobiste
"Wzmocnienie pozycji niedostatecznie rozwiniętych społeczności poprzez dostępną edukację techniczną".	"Nauczanie nastolatków kodowania ujawniło prawdę: edukacja to nie tylko umiejętności - to godność. Teraz tworzę aplikacje, które zmieniają "nie potrafię" w "zakodowałem to"".
Cel: Inspirowanie innych	Cel: Udowodnienie, że jesteś odpowiednim kandydatem.

Dlaczego ta różnica ma znaczenie:

• Komisje rekrutacyjne nie dbają o twoje ideały - dbają o twoje dowód.
• Deklaracja misji mówi, "To jest to, w co wierzę". Oświadczenie osobiste mówi, "Oto jak zdobyłem prawo, by w to wierzyć".

Jak rozpocząć Oświadczenie osobiste dla szkół średnich

Źródło: gradschools.com

Rozpoczęcie Grad school personal statement może wydawać się przytłaczające, ale nie musi takie być.

Oto zestawienie:

Strategie otwarcia dla absolwentów

1. Skupienie się na konkretnym problemie
   
   • Przykład:
     "Wiele modeli sztucznej inteligencji ma trudności z działaniem w odległych obszarach. Podczas mojego stażu zaprojektowałem prostszy system dla rolników bez dostępu do Internetu. Skupienie się w waszym programie na technologiach wiejskich jest powodem, dla którego aplikuję".
     
   • Dlaczego to działa: Pokazuje, że zidentyfikowałeś prawdziwy problem i zobacz, jak szkoła może pomóc.
     
2. Podziel się "momentem żarówki"
   
   • Przykład (psychologia):
     "Kiedyś wierzyłem, że lęk to tylko choroba psychiczna. Praca z bezdomnymi nastolatkami nauczyła mnie, że ważne jest również posiadanie bezpiecznego mieszkania. Teraz chcę zbadać, jak środowisko wpływa na zdrowie psychiczne".
     
   • Dlaczego to działa: Pokazuje rozwój i ciekawość.
     
3. Połącz swoją pracę z programem
   
   • Przykład (inżynieria):
     "Mój starszy projekt zmniejszył zanieczyszczenie fabryki o 15%. Chcę dołączyć do twojego laboratorium, aby dowiedzieć się, jak skalować to dla większych branż".
     
   • Dlaczego to działa: Dowodzi, że odrobiłeś pracę domową na temat programu.
     

Co robić, a czego nie

DO:

• Zacznij od jasnego przykładu z własnego doświadczenia.
• Wspomnij o profesorze lub klasie, z którą chcesz pracować.
• Używaj prostego, bezpośredniego języka.

NIE:

• Używaj niejasnych zwrotów, takich jak "Zawsze kochałem naukę".
• Porozmawiaj o marzeniach z dzieciństwa (np. "Odkąd miałem 5 lat...").
• Przeładowanie terminami technicznymi.
  

Łatwa formuła do naśladowania

1. Problem: Nad jakim zagadnieniem pracowałeś?
   "Większość paneli słonecznych nie działa w pochmurnym klimacie".
   
2. Twoja praca: Co z tym zrobiłeś?
   "Zbudowałem tani model, który przechowuje 30% więcej energii w pochmurne dni".
   
3. Dlaczego ten program: Jak szkoła wpisuje się w te ramy?
   "Praca waszego laboratorium energii odnawialnej nad rozwiązaniami w zakresie magazynowania odpowiada moim celom".

Wskazówki dotyczące korzystania z przykładów oświadczeń osobistych

Źródło: EduBirdie

• Dostosuj przykłady do własnej historii

Przykład, który lubisz:

"Wolontariat w banku żywności nauczył mnie, że w głodzie nie chodzi o jedzenie, ale o godność".

Zła adaptacja (zbyt podobna):

"Wolontariat w schronisku nauczył mnie, że w bezdomności nie chodzi o domy, ale o szacunek".

Dobra adaptacja:

"W ogrodzie społecznościowym zdałem sobie sprawę, że świeże warzywa nie naprawią pustyń żywnościowych - ale nauczenie dzieci uprawiania własnego jarmużu może".

Jak to zrobić:

• Zastąpić ich aktywność z własnym (bank żywności → ogród społecznościowy).
• Zastąpić ich lekcja z unikalnym podejściem (godność → wzmocnienie).

Można użyć AI Humanizer przez Undetectable AI, aby przeformułować swój ton/głos. Wypróbuj w widgecie poniżej!

Można również użyć Parafrazer AI przez Undetectable AI, aby zamienić słowa i zdania, zachowując główną ideę.

• Równoważenie inspiracji z oryginalnością

Problem: Podoba Ci się struktura przykładowego eseju, ale nie chcesz jej kopiować.

Rozwiązanie:

• Oryginalna przykładowa struktura:
  Hak → Wyzwanie → Lekcja → Cel
• Twoja wersja przy użyciu AI Stealth Writer:
  "Wyszkoliłem sztuczną inteligencję do wykrywania fałszywych wiadomości (haczyk). Ale kiedy oznaczyła wiadomości przesyłane dalej przez WhatsApp mojej mamy, zablokowała mojego laptopa (wyzwanie). Teraz tworzę narzędzia, które edukują, a nie alienują (lekcja). Etyka w waszym programie pomoże mi naprawić to, co zepsułem (cel)".

Można użyć AI Stealth Writer przez Undetectable AI, aby brzmieć oryginalnie i kreatywnie.

• Personalizacja szablonów

Można użyć AI Essay Writer przez Undetectable AI do generowania bardziej spersonalizowanych wersji doświadczeń życiowych.

WSKAZÓWKA PRO: To ściągawka ze storytellingu pomoże Ci napisać własne, angażujące i skuteczne oświadczenie osobiste.

Najczęściej zadawane pytania

Przemyślenia końcowe

Oświadczenie osobiste to nie tylko dokument - to Twoja historia. chwila w świetle reflektorów. Scena otwierająca twój podróż bohatera.

Nie tylko pisz, ale i posiadaj.

• Bądź odważny: Would ty czytać dalej po pierwszym zdaniu?
• Być człowiekiem: Wady sprawiają, że można się z tobą utożsamić; triumfy czynią cię niezapomnianym.
• Bądź magnetyczny: Dlaczego oni opieka? 

Dopracuj swoją wersję roboczą za pomocą Licznik słów i zdań-Przycinaj puch, zachowaj magię i trzymaj się limitów bez utrata głosu.