Τι είναι οι ρηματικοί τύποι; Εξηγείται με παραδείγματα

Υπάρχουν πέντε κύριες μορφές ρήματος στα Αγγλικά, και όχι, αυτό δεν είναι απλώς ένα ακόμη γεγονός γραμματικής για να το ξεχάσετε αργότερα.

Ο βασικός τύπος, ο τύπος τρίτου προσώπου ενικού αριθμού, ο απλός αόριστος, ο παρατατικός και ο παρατατικός ενεστώτας είναι αυτά που εμποδίζουν τις προτάσεις σας να ακούγονται σαν μηνύματα κειμένου.

Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσω τι είναι οι ρηματικοί τύποι με τα παραδείγματά τους, πώς συμπεριφέρονται αυτοί οι τύποι σε διαφορετικούς χρόνους, πώς συνεργάζονται με βοηθητικά ρήματα και πολλά άλλα! 

---

Βασικά συμπεράσματα

• Οι μορφές των ρημάτων αλλάζουν ανάλογα με τον χρόνο (ενεστώτας, αόριστος, μέλλοντας), την όψη (απλή, τέλεια, συνεχής) και τη φωνή (ενεργητική έναντι παθητικής).

• Βοηθητικά ρήματα (όπως να είναι, do, και έχουν) να δημιουργούν διαφορετικές δομές ρημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ερωτήσεων και των αρνητικών.

• Ρήματα τύπου (μπορεί, πρέπει, μπορεί, μπορεί, πρέπει, κ.λπ.) συνδυάζονται πάντα με βασικούς ρηματικούς τύπους για να εκφράσουν ικανότητα, συμβουλή, δυνατότητα ή αναγκαιότητα.

---

Τι είναι οι ρηματικοί τύποι;

Η μορφή του ρήματος είναι απλώς το σχήμα που παίρνει ένα ρήμα για να ταιριάζει στη θέση του σε μια πρόταση. 

Τα αγγλικά ρήματα αλλάζουν τις εκδοχές τους ανάλογα με το πότε συμβαίνει κάτι (παρελθόν, παρόν, μέλλον), αν η ενέργεια βρίσκεται σε εξέλιξη ή έχει ολοκληρωθεί, και μερικές φορές απλώς επειδή το λέει η γραμματική.

Τώρα, πόσες μορφές ρήματος υπάρχουν στα αγγλικά;

Ευτυχώς, η γλώσσα δεν μας κατακλύζει με εκατοντάδες μορφές.

Τα περισσότερα ρήματα χρησιμοποιούν μόνο μια χούφτα ρήματα. 

Κύριες Κατηγορίες: Κατηγορίες: Βάση, Παρελθόν, Μετοχή, Γερούνδιο

Ακολουθούν οι τέσσερις κύριες κατηγορίες ρημάτων: 

• Η βασική μορφή είναι η ακατέργαστη, λεξικογραφική εκδοχή του ρήματος χωρίς καταλήξεις ή δείκτες χρόνου, που χρησιμοποιείται για απλός ενεστώτας. (Παραδείγματα: τρέχεις, τρως, σκέφτεσαι.)
  
• Η παρελθοντική μορφή χρησιμοποιείται όταν μια ενέργεια έχει ήδη συμβεί. Τα κανονικά ρήματα απλά προσθέτουν το "-ed" (walk → walked) για να σχηματίσουν τον παρελθοντικό τύπο.
  
• Η μετοχή του αόριστου συγχέεται συχνά με τον παρελθοντικό τύπο, αλλά χρησιμοποιείται με το "have/has/had" ή στην παθητική φωνή. (Παραδείγματα: έχουν φάει, είχαν φύγει, είχαν κλαπεί.)
  
• Ένα γερούνδιο είναι ένα ρήμα που ενεργεί σαν ουσιαστικό και τελειώνει πάντα σε "-ing". (Παραδείγματα: Το τρέξιμο είναι διασκεδαστικό, μου αρέσει το κολύμπι, είναι καλή στο διάβασμα.)

Οι πέντε πρωταρχικοί ρηματικοί τύποι

Σύμφωνα με Λεξικό Cambridge, υπάρχουν πέντε βασικές μορφές ρήματος που πρέπει να γνωρίζετε: η βασική μορφή, ο απλός αόριστος, ο παρατατικός, ο παρατατικός, ο παρατατικός και ο ενεστώτας του τρίτου προσώπου ενικού αριθμού. 

1. Βασική μορφή (Αιτιατική χωρίς "να")

Αυτό είναι το ρήμα στην πιο βασική του μορφή, αυτό που θα ψάξετε σε ένα λεξικό. Ονομάζεται επίσης γυμνό απαρέμφατο, επειδή είναι το απαρέμφατο χωρίς το "να".

Μπορείτε να το θεωρήσετε ως την προεπιλεγμένη ρύθμιση ενός ρήματος που αλλάζει με διαφορετικούς χρόνους και χρήσεις. 

Εμφανίζεται σε προτάσεις ενεστώτα με υποκείμενα όπως "εγώ", "εσύ", "εμείς" και "αυτοί", όπως στο "γράφω ιστορίες" ή "τρέχουν κάθε μέρα". Θα το ακούσετε επίσης μετά από ρήματα του τύπου: "Μπορεί να τραγουδήσει", "Πρέπει να μελετήσουν".

2. Αόριστος απλός

Ο απλός παρελθοντικός τύπος του ρήματος χρησιμοποιείται όταν μιλάτε για κάτι που έχει ήδη συμβεί. 

Τα κανονικά ρήματα έχουν προβλέψιμες απλές μορφές αορίστου, απλά προσθέστε "-ed" και είστε έτοιμοι (walk → walked, jump → jumped).

Αντικανονικά ρήματα, ωστόσο, δεν παίζουν με τους κανόνες (go → went, write → wrote), οπότε θα πρέπει να τα μάθετε ξεχωριστά.

3. Αόριστος μετοχή

Ο παρατατικός μοιάζει πανομοιότυπος με τον απλό αόριστο για τα κανονικά ρήματα (περπάτησε, πήδηξε), αλλά έχει μια εντελώς διαφορετική δουλειά.

Χρησιμοποιείται με βοηθητικά ρήματα για να σχηματίσετε τέλειους χρόνους ή παθητική φωνή. 

Για παράδειγμα, "Έχω γράψει τρία βιβλία" ή "Το παράθυρο έσπασε κατά τη διάρκεια της καταιγίδας".

4. Παρών μετοχή (-ing)

Η μετοχή ενεστώτα είναι η μορφή "-ing" ενός ρήματος και δείχνει συνεχή ή συνεχή δράση. Τον βλέπετε σε προοδευτικούς χρόνους όπως "Μαγειρεύει δείπνο" ή "Έβλεπαν μια ταινία".

Αυτός ο ρηματικός τύπος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να ενώσει πολλαπλές ενέργειες. Για παράδειγμα, "Περπατούσε στο δρόμο, τραγουδώντας σιγανά".

5. Τρίτο πρόσωπο ενικού ενεστώτα

Τέλος, η αγγλική γλώσσα κάνει μια ακόμη αλλαγή όταν μιλάτε σε ενεστώτα χρόνο για το "he", "she" ή "it". Αυτός είναι ο ενεστώτας του τρίτου προσώπου ενικού αριθμού. 

Τα περισσότερα ρήματα χρειάζονται απλώς ένα "-s" για να προστεθεί σε αυτή τη μορφή, όπως "γράφει μυθιστορήματα" ή "τρώει νωρίς το μεσημεριανό γεύμα".

Τα ρήματα που τελειώνουν σε "-ch, -sh, -s, -x ή -o απαιτούν ένα "-es", όπως: "Βλέπει τηλεόραση" ή "Βγαίνει συχνά έξω".

Παραδείγματα μορφής ρήματος

Για να δείτε πώς χρησιμοποιούνται όλοι οι διαφορετικοί τύποι του ρήματος στις προτάσεις, πάρτε το παράδειγμα "γράφω". 

Η βασική μορφή είναι "γράφω", ο απλός αόριστος είναι "έγραψε", ο παρατατικός είναι "έγραψε", ο ενεστώτας είναι "γράφει" και το τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού ενεστώτα είναι "γράφει". 

Τώρα, βάλτε τα σε προτάσεις και θα αναγνωρίσετε τις διαφορές: 

• Βασική μορφή: "Γράφω κάθε μέρα," 

• Αόριστος απλός: "Χθες έγραψα ένα γράμμα," 

• Αόριστος: "Έχω γράψει δέκα σελίδες". 

• Μετοχή ενεστώτα: "Γράφω ένα τώρα," 

• Τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού: "Γράφει για τα προς το ζην." 

Μη ανιχνεύσιμη ΑΙ Ρωτήστε την AI είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για να μάθουμε να αναγνωρίζουμε αυτά τα μοτίβα.

Εξασκηθείτε στους ρηματικούς τύπους χρησιμοποιώντας διαφορετικές λέξεις δράσης και λάβετε άμεση, εξατομικευμένη ανατροφοδότηση έως ότου η εναλλαγή μεταξύ των ρηματικών τύπων σας γίνει φυσικά. 

Κανονικοί vs ακανόνιστοι τύποι ρημάτων

Όλα τα αγγλικά ρήματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Ορισμένα ακολουθούν προβλέψιμους κανόνες (κανονικά), ενώ άλλα κάνουν τα δικά τους πράγματα (ακανόνιστα).

Τι κάνει ένα ρήμα κανονικό;

Τα κανονικά ρήματα ακολουθούν απλούς κανόνες της αγγλικής γλώσσας. Για να τα κάνετε παρελθοντικό χρόνο ή να σχηματίσετε τον παρατατικό τους, απλά προσθέτετε "-ed" στη βασική μορφή. Αυτό είναι όλο. 

• Περπάτησε → περπάτησε
• Άλμα → πήδηξε
• Μίλα → μίλησε. 

Είναι τακτοποιημένο, προβλέψιμο και ακριβώς αυτό που περιμένετε. 

Ακανόνιστα μοτίβα: Κανένας σαφής κανόνας

Αντικανονικά ρήματα, από την άλλη πλευρά, γελάνε με αυτόν τον κανόνα. Αλλάζουν με μοναδικούς, μερικές φορές ακαταλαβίστικους τρόπους, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανένα σταθερό μοτίβο στο οποίο να μπορείτε να βασιστείτε.

Για παράδειγμα: 

• Go → went → gone 
• Φάτε → φάγατε → φάγατε
• Τραγουδήστε → τραγούδησε → τραγούδησε

Κατάλογος κοινών ακανόνιστων ρημάτων

Απλά πρέπει να απομνημονεύσετε τα κοινά ακανόνιστα ρήματα. Πολλοί μαθητές της αγγλικής γλώσσας σκοντάφτουν συχνά στα ακανόνιστα ρήματα, επειδή η γλώσσα δεν τους προειδοποιεί πριν παραβιάσει τους δικούς της κανόνες.

Ακολουθεί ένας σύντομος κατάλογος κοινών ακανόνιστων ρημάτων που θα συναντήσετε συχνά:

• Go → went → gone
  
• Βλέπω → είδα → είδα
  
• Πάρτε → πήρατε → πήρατε
  
• Γράψτε → έγραψε → έγραψε
  
• Πίνω → έπινα → μεθυσμένος
  
• Begin → began → begun
  
• Φάτε → φάγατε → φάγατε
  
• Μίλα → μίλησε → μίλησε
  
• Κόψτε → κόψτε → κόψτε
  
• Βάλτε → βάλτε → βάλτε

Μπορείτε να βρείτε τον πλήρη κατάλογο των ακανόνιστων ρημάτων εδώ. 

Μορφές ρημάτων σε διαφορετικούς χρόνους

Τώρα που είστε εξοικειωμένοι με τις βασικές μορφές των ρημάτων, ας κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιούνται στους διάφορους χρόνους.

Χρόνος ενεστώτα και τύποι ρημάτων

Στον ενεστώτα χρόνο, χρησιμοποιούμε συχνά τη βασική μορφή του ρήματος. Ωστόσο, η βασική μορφή μετατρέπεται σε τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού αν αναφέρεστε, λοιπόν, σε ένα τρίτο πρόσωπο, δηλαδή σε αυτόν/αυτήν/αυτόν. 

Για συνεχείς ενέργειες που συμβαίνουν την παρούσα στιγμή, χρησιμοποιούμε τον συνεχή ενεστώτα.

Το ρήμα μπορεί να είναι κανονικό ή ακανόνιστο, θα παραμείνει στη βασική του μορφή. 

Αόριστος χρόνος και αλλαγές ρημάτων

Ο αόριστος απαιτεί την παρελθοντική μορφή του ρήματος. Για τα κανονικά ρήματα, πρέπει απλώς να προσθέσετε -ed στη βασική μορφή.

Τα ακανόνιστα ρήματα, ωστόσο, έχουν τους δικούς τους τύπους παρελθοντικού χρόνου που δεν ακολουθούν κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο. 

Για συνεχείς ενέργειες που συμβαίνουν τώρα, χρησιμοποιούμε τον συνεχή ενεστώτα με την ακόλουθη δομή: 

Υποκείμενο + ήταν/ήμασταν + μετοχή ενεστώτα (Παράδειγμα: Βλέπαμε μια ταινία.)

Μελλοντικές μορφές: Μορφές: Θα, Θα, Μορφοποιήσεις

Ο μελλοντικός χρόνος δεν έχει ειδικό ρηματικό τύπο όπως ο παρελθοντικός ή ο παρών. Αντ' αυτού, τον χτίζουμε χρησιμοποιώντας βοηθητικά ρήματα. Υπάρχουν δύο τρόποι για να το κάνουμε: 

Will + βασικό ρήμα:

• Παράδειγμα: Θα σου τηλεφωνήσω αργότερα. (Απλό μέλλον)

Going to + βασικό ρήμα:

• Παράδειγμα: Θα ταξιδέψουμε την επόμενη εβδομάδα. (Προγραμματισμένο μέλλον)

Τα τροποποιητικά ρήματα (όπως may, might, shall, should, can, could) σχηματίζουν επίσης μελλοντικές εκφράσεις. Για παράδειγμα:

• Μπορεί να έρθει μαζί μας αύριο.
  
• Θα πρέπει να προετοιμαστείτε πριν από τη συνάντηση.

Και πάλι, το ρήμα που ακολουθεί ένα modal είναι πάντα στη βασική μορφή.

Τέλειοι και συνεχείς τύποι

Αυτοί οι χρόνοι συνδυάζουν βοηθητικά ρήματα με μετοχές του παρελθόντος ή του παρόντος. Εδώ είναι πώς να τους χρησιμοποιήσετε: 

• Τέλειος ενεστώτας: έχω/έχω + μετοχή αορίστου
  
  • Παράδειγμα: Παράδειγμα: Τελείωσα την έκθεση.
    
• Παρατατικός: είχε + μετοχή αορίστου
  
  • Παράδειγμα: Παράδειγμα: Είχαν φύγει πριν φτάσω.
    
• Μέλλοντας τέλειος: θα έχει + μετοχή αορίστου
  
  • Παράδειγμα: Θα έχει αποφοιτήσει μέχρι το επόμενο έτος.

Υπάρχει μια άλλη κατηγορία χρόνων που συνδυάζουν τον τέλειο και τον συνεχή τύπο. Σχηματίζονται με τους ακόλουθους τρόπους: 

• Τέλειος ενεστώτας σε συνέχεια:
  
  • Δούλευα όλη μέρα.
    
• Παρατατικός τέλειος συνεχής:
  
  • Περιμέναμε για ώρες.
    
• Μέλλον τέλειο συνεχές:
  
  • Μέχρι τότε θα έχει σπουδάσει για τρία χρόνια.

Βοηθητικά ρήματα και τύποι ρημάτων

Βοηθητικά ρήματα, γνωστά και ως βοηθητικά ρήματα, δεν έχουν μεγάλη σημασία από μόνα τους, αλλά υποστηρίζουν το κύριο ρήμα για να χτίσουν τον χρόνο και τη φωνή σε μια πρόταση.

Βοηθητικά ρήματα: Έχω

Υπάρχουν τρεις βασικοί βοηθοί που θα συναντήσετε: be, do και have. 

• Να είστε συνδυάζεται με το -ing μορφή ρήματος (μετοχή ενεστώτα). Τα am, is, are, was, were είναι όλα παραλλαγές της ρίζας της λέξης be. 

• Το do (και οι παραλλαγές του, does και did) χρησιμοποιείται για έμφαση, αρνητικά και ερωτήσεις. Όταν το do βρίσκεται στην πρόταση, το κύριο ρήμα παραμένει στη βασική του μορφή.

• Have (επίσης, έχει και είχε), χρησιμοποιείται για να μιλήσουμε για οτιδήποτε έχει γίνει πριν από τώρα, οπότε είναι λογικό να χρησιμοποιείτε μια μετοχή αορίστου μετά από αυτό.

Μορφές ρημάτων με Modals: μπορεί, πρέπει, μπορεί

Οι τύποι "μπορεί", "πρέπει" και "μπορεί" είναι επίσης ένας τύπος βοηθητικού ρήματος.

Διατηρούν πάντα την ίδια μορφή, ανεξάρτητα από το θέμα, και ακολουθούνται πάντα από τον βασικό τύπο του κύριου ρήματος.

Αρνητικές και ερωτηματικές δομές

Οι βοηθητικές λέξεις είναι απολύτως απαραίτητες κατά το σχηματισμό αρνητικών και ερωτήσεων. 

Στα αγγλικά δεν μπορείτε να κάνετε μια πρόταση αρνητική χωρίς ένα βοηθητικό ρήμα. "Δεν μου αρέσει η πίτσα" είναι γραμματικά λανθασμένο. Η σωστή εκδοχή της ίδιας πρότασης είναι "Δεν μου αρέσει η πίτσα".

Ομοίως, αν σχηματίζετε μια ερώτηση ναι ή όχι, πρέπει να εισάγετε ένα βοηθητικό ρήμα. Δεν μπορείτε απλά να πείτε "Σας αρέσει το τσάι;" εκτός αν είστε σκόπιμα αδιάφοροι. Γραμματικά, η σωστή δομή είναι "Σου αρέσει το τσάι;".

Μορφές ρημάτων στην παθητική φωνή

Η βασική πτυχή κάθε παθητική πρόταση είναι ο τύπος: be + μετοχή αορίστου. Αυτό είναι όλο.

Το βοηθητικό ρήμα "be" κάνει όλη τη δουλειά του χρόνου, και ο παρατατικός τύπος του κύριου ρήματος απλά ακολουθεί.

Δείτε τα παρακάτω παραδείγματα για να το καταλάβετε καλύτερα: 

• Παρόν: Τα γράμματα παραδίδονται κάθε πρωί.
• Παρελθόν: Το παράθυρο έσπασε χθες το βράδυ.
• Μελλοντικό: Το πακέτο θα παραδοθεί αύριο.

Μορφές ρημάτων σε προτάσεις υπό αίρεση

Οι προτάσεις υπό αίρεση χρησιμοποιούνται για να μιλήσουμε για τις δυνατότητες ή τις συνέπειες ορισμένων ενεργειών.

Τα 4 πιο συχνά χρησιμοποιούμενα τύποι όρων είναι:

1. Το μηδέν υπό όρους, όπου μιλάμε για γενικές αλήθειες, π.χ., Αν ζεστάνετε το νερό στους 100°C, βράζει. Σε τέτοιες προτάσεις, τόσο η πρόταση if όσο και η κύρια πρόταση χρησιμοποιούν τον βασικό ρηματικό τύπο.

2. Το πρώτος όρος χρησιμοποιείται για πραγματικές, πιθανές καταστάσεις στο μέλλον, π.χ., Αν βρέξει, θα μείνω σπίτι. Εδώ, η πρόταση if χρησιμοποιεί τον απλό ενεστώτα, ενώ η πρόταση result χρησιμοποιεί το will + βασικό ρήμα.

3. Το δεύτερη προϋπόθεση υποδηλώνει φανταστικά σενάρια, π.χ., αν κέρδιζα το λαχείο, θα ταξίδευα σε όλο τον κόσμο.

Αυτές οι προτάσεις χρησιμοποιούν τον απλό αόριστο στην πρόταση if, παρόλο που δεν μιλάμε για το παρελθόν. Η κύρια πρόταση χρησιμοποιεί would + βασικό ρήμα.

4. Τέλος, η τρίτη προϋπόθεση χρησιμοποιείται για να ανατρέξουμε σε παρελθοντικές καταστάσεις που δεν συνέβησαν, π.χ., αν είχε μελετήσει, θα είχε περάσει. Εδώ, η πρόταση if χρησιμοποιεί τον αόριστο (είχε + μετοχή αορίστου) και η κύρια πρόταση χρησιμοποιεί θα είχε + μετοχή αορίστου.

Οι κανόνες για τις προτάσεις υπό όρους προκαλούν σύγχυση σε πολλούς μαθητές, οπότε όποτε τις χρησιμοποιείτε, βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει τη χρήση της γραμματικής σας μέσω του δωρεάν προγράμματος Undetectable's Έλεγχος γραμματικής AI. 

Εργαστείτε πιο έξυπνα - αναλύστε και βελτιώστε το περιεχόμενό σας με ένα μόνο κλικ παρακάτω.

Τελικές σκέψεις

Ελπίζω αυτό το άρθρο να βοήθησε να ξεκαθαρίσει λίγη από την ομίχλη γύρω από τους ρηματικούς τύπους.

Προσοχή, το διάβασμα για τη γραμματική είναι ωραίο και αρκετά παραγωγικό, αλλά η σωστή χρήση της απαιτεί τόνους εξάσκησης.

Πηγαίνετε στο Undetectable AI's Συνομιλία AI να δημιουργήσετε μόνοι σας φύλλα εργασίας εξάσκησης με βάση ακριβώς αυτό που θέλετε να δουλέψετε και να λαμβάνετε άμεση ανατροφοδότηση όταν κάνετε κάποιο λάθος.

Ή, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ένα δωρεάν Έλεγχος γραμματικής για να δείτε την πρόοδο που κάνατε με τη χρήση ρηματικών τύπων.

Εγγραφείτε στο Μη ανιχνεύσιμο AI σήμερα. Καλή μάθηση!