Co to jest rzeczownik? Definicja, rodzaje i przykłady

Mama, tata, siostra, najlepszy przyjaciel.... Kto jest najważniejszą osobą w Twoim życiu?

A co z ulubionymi rzeczami... telefonem, rowerem, ulubioną przekąską?

Miejsca, które kochasz - dom, szkoła, park?

Wszystkie te słowa, których uczymy się jako dzieci i których używamy na co dzień, nazywamy rzeczownikami.

Rzeczowniki to życie naszego języka. Nazywają ludzi, miejsca, rzeczy i idee, które zaludniają świat.

Na tym blogu omówimy, czym jest rzeczownik, sześć głównych typów rzeczowników, jak znaleźć rzeczownik w zdaniach oraz jak używać liczby mnogiej i form dzierżawczych.

Zbadamy wszystko, co pomoże ci lepiej zrozumieć rzeczowniki. Zaczynajmy!

Co to jest rzeczownik?

Słowo "rzeczownik" pochodzi od łacińskiego słowa nomen, które oznacza "imię". Rzeczownik to słowo określające osobę, miejsce, rzecz, ideę, czynność lub cechę. 

Rzeczownik występuje w kilku różnych grupach:

Osoba: Barack Obama, dziewczynka, Charlie, tata

Miejsce: miasto, rzeka Missisipi, Mount Everest, plac.

Rzecz: książka, krzesło, rower Noor, 

Pomysł: wolność, miłość, odwaga, uczciwość

Działanie: śmiech, ruch, taniec, skok

Jakość: piękno, siła, inteligencja, cierpliwość

Z gramatycznego punktu widzenia rzeczowniki odgrywają główną rolę w zdaniu. 

Na przykład, 

Mogą być podmiotem (Pies szczeka.), obiekt (Ona kocha pizza.) lub dopełniacz (On jest nauczyciel.).  

Bez rzeczowników zdania byłyby niekompletne, niezręczne lub po prostu mylące.

Rodzaje rzeczowników w języku angielskim

Istnieją różne rodzaje rzeczowników, które zostały wyjaśnione tutaj. 

• Rzeczowniki pospolite

Rzeczownik pospolity to słowo określające dowolną osobę, miejsce lub rzecz - nie konkretną. Na przykład, 

1. miasto (rzeczownik pospolity) → Nowy Jork (rzeczownik własny)
2. nauczyciel (rzeczownik pospolity) → Pan Johnson (rzeczownik własny)

Widzisz różnicę? Rzeczowniki pospolite są ogólne i nie są pisane wielką literą między zdaniami, tak jak rzeczowniki własne. Na przykład, 

Prawidłowo: Kocham mojego psa.

Nieprawidłowo: Kocham mojego psa.

Ale jeśli nazwiesz swojego psa Charlie, teraz jest to rzeczownik własny i musi być pisany wielką literą. 

•  Rzeczowniki własne

Rzeczowniki własne są wyjątkowe, ponieważ nazywają konkretne, jedyne w swoim rodzaju osoby, miejsca, rzeczy lub idee. 

W przeciwieństwie do rzeczowników pospolitych, które mogą odnosić się do dowolnej osoby lub miejsca, rzeczowniki własne wskazują na coś wyjątkowego. 

Na przykład,

1. kraj (rzeczownik pospolity) → Japonia (rzeczownik własny)
2. dziewczyna (rzeczownik pospolity) → Olivia (rzeczownik własny) 

Zasada dotycząca rzeczowników własnych jest taka, że ZAWSZE zaczynaj wielkimi literami. Na przykład, 

Prawidłowo: Odwiedziłem Paryż zeszłego lata.

Nieprawidłowo: Odwiedziłem Paryż zeszłego lata. 

Tak więc "Mars", "Wtorek", "Boże Narodzenie" i "Coca-Cola" piszemy wielkimi literami. 

Czasami marki lub ludzie decydują się złamać zasadę wielkich liter. Na przykład, iPhone, eBay czy bell hooks. Nawet wtedy, w formalnym piśmie, wiele przewodników stylu nadal zaleca pisanie ich wielkimi literami: IPhone, EBay, Bell Hooks itp 

•  Rzeczowniki konkretne

Rzeczownik konkretny to rzeczownik, którego można doświadczyć za pomocą pięciu zmysłów. Jeśli możesz go zobaczyć, usłyszeć, dotknąć, posmakować lub powąchać - jest to rzeczownik konkretny. Na przykład, 

1. Pies (można zwierzak it)
2. Muzyka (można słyszeć it)
3. Czekolada (można smak it)
4. Róże (można zapach im)
5. Tabela (można dotyk it)

Pomyśl o tym w ten sposób: Gdybyś był sam w pokoju, czy mógłbyś fizycznie wyczuć jakąś rzecz? Jeśli tak, jest to konkretny rzeczownik.

•  Rzeczowniki abstrakcyjne

Rzeczownik abstrakcyjny to rzeczownik, który nazywa ideę, emocję, jakość lub koncepcję - rzeczy, których nie można doświadczyć pięcioma zmysłami. Na przykład, 

1. Emocje: Miłość, szczęście, gniew
2. Cechy: Uczciwość, odwaga, życzliwość
3. Stany istnienia: Życie, młodość, energia

Sprawa wygląda tak... 

• Nie można zobaczyć szczęścia, ale można je POCZUĆ. 
• Sprawiedliwości nie można DOTKNĄĆ, ale ma ona WPŁYW na życie ludzi.
• Nie możesz usłyszeć odwagi, ale WIESZ, kiedy ktoś ją ma.

Nie możemy fizycznie wyczuć tych słów, ale opisują one to, co dzieje się wewnątrz nas i wokół nas. 

Wiele rzeczowników abstrakcyjnych pochodzi od przymiotników lub czasowników. Na przykład, 

• Przymiotnik → Rzeczownik abstrakcyjny
  • Uprzejmość → Życzliwość
  • Odwaga → Męstwo
  • Uczciwość → Szczerość

• Czasownik → rzeczownik abstrakcyjny
  • Decyzja → Decyzja
  • Wzrost → Wzrost
  • Wyobraźnia → Wyobraźnia

Te końcówki (-ness, -ity, -ion, -ment) często zmieniają zwykłe słowa w coś abstrakcyjnego. 

•  Rzeczowniki zbiorowe

Rzeczownik zbiorowy to słowo, które odnosi się do grupy ludzi, zwierząt lub rzeczy jako jednej jednostki.  

Nawet jeśli grupa składa się z wielu członków, traktujemy ją jako pojedynczą rzecz w zdaniu. Na przykład,

1. Ludzie: Na koncercie zebrał się tłum.
2. Rzeczy: Album wypełniała kolekcja znaczków.

Czy więc używamy czasownika w liczbie pojedynczej czy mnogiej z rzeczownikami zbiorowymi? 

Wszędzie jest inaczej. 

• W amerykańskim angielskim zazwyczaj traktujemy rzeczowniki zbiorowe w liczbie pojedynczej. Na przykład, 
  • Drużyna gra dobrze.
  • Rodzina przybyła.
    
• W brytyjskim angielskim rzeczowniki zbiorowe są często traktowane jako liczba mnoga. Na przykład, 
  • Drużyna gra dobrze.
  • Przybyła rodzina.

Zależy to od tego, czy myślimy o grupie jako o jednej całości (liczba pojedyncza), czy o wielu jednostkach (liczba mnoga).

Rzeczowniki zbiorowe sprawiają, że nasz język jest bardziej precyzyjny. Zamiast mówić "dużo ptaków," można powiedzieć stado. Zamiast "wiele statków" można powiedzieć flota.

•  Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

Rzeczowniki policzalne

Są to rzeczy, które można policzyć (1, 2, 3...). Mają formę liczby pojedynczej i mnogiej. Na przykład, 

1. Zjadłem jabłko.
2. Ma na swoim koncie trzy książki.

Używamy a/an w liczbie pojedynczej i some/many/few w liczbie mnogiej. Na przykład,

1. Pies szczeka.
2. Ma wiele książek.

Rzeczowniki niepoliczalne

Są to rzeczy, których nie można policzyć pojedynczo, ponieważ często są płynami, ideami lub abstrakcyjnymi pojęciami. Nie mają liczby mnogiej. Na przykład, 

1. Potrzebuję wody. (Nie "wody" lub "wody")
2. Dała mi dobrą radę. (Nie "radę")

Rzeczowniki niepoliczalne nie używają a/an, ponieważ nie można ich policzyć, ale mogą używać some/little/much. Na przykład, 

1. Prawidłowo: Potrzebuję trochę cukru.
2. Nieprawidłowo: Potrzebuję cukru.

Możemy jednak użyć kwantyfikatora dla rzeczowników niepoliczalnych. Na przykład, 

1. Porada (nie "rada")
2. Szklanka wody (nie "woda")
3. Bochenek chleba (nie "chleb")

Następnie pojawiają się rzeczowniki, które są zarówno policzalne, jak i niepoliczalne, a ich znaczenie odpowiednio się zmienia. Na przykład,

1 - Włosy

Niepoliczalne: Ma długie włosy (ogólnie)

Policzalne: Znalazłem włos w mojej zupie (jeden pojedynczy kosmyk). 

2 - Kurczak
Niepoliczalne: Uwielbiam jeść kurczaka (jedzenie).

Policzalne: Na podwórku jest kurczak (żywy ptak).

Jeśli nadal masz wątpliwości, oto prosta sztuczka: Jeśli rzeczownik brzmi jak coś, co można policzyć, spróbuj umieścić przed nim liczbę. Jeśli ma to sens, jest policzalny. Jeśli nie, jest niepoliczalny!

1 krzesło, 2 krzesła → ✅ policzalne

1 szczęście, 2 szczęścia → ❌ Niepoliczalne

Jak zidentyfikować rzeczownik w zdaniu?

•  Reguła "osoby, miejsca, rzeczy lub idei"

Kiedy po raz pierwszy uczymy się o rzeczownikach, słyszymy tę prostą zasadę: Rzeczownik to osoba, miejsce, rzecz lub idea. Na przykład,

• Osoba → nauczyciel, lekarz, Maria
• Miejsce → szkoła, park, Londyn
• Rzecz → książka, stół, telefon

Jeśli słowo pasuje do jednej z tych kategorii, jest rzeczownikiem. Czasami jednak ta reguła nie do końca działa. Oto dlaczego:

1. Niektóre rzeczowniki nie pasują do jednej kategorii. Na przykład, "Światło"
   1. Jest to rzecz (lampa), ale także idea (pojęcie w fizyce).

2. Niektóre słowa mogą być zarówno rzeczownikiem, jak i czymś innym. Na przykład, "Biegnij"
   1. Jako czasownik: biegam każdego ranka.
   2. Jako rzeczownik: She went for a run.
      
3. Nie wszystko, co możemy nazwać, jest rzeczownikiem. Na przykład, "Szybko"
   1. Opisuje, jak coś się dzieje, ale jest przysłówkiem. 

Zamiast więc używać tylko zasady "Osoba, Miejsce, Rzecz lub Idea", możemy użyć innych sztuczek, aby poprawnie zidentyfikować rzeczowniki. Zadaj sobie pytanie:

1. Czy mogę wstawić "a" lub "the" przed nim?

Prawidłowo: Książka, samochód

Nieprawidłowo: Szczęśliwy, szybko

2. Czy mogę to policzyć? 

Prawidłowo: jedno jabłko, dwa jabłka

Nieprawidłowo: Jedna szczerość, dwie szczerości

3. Czy działa jako podmiot lub dopełnienie w zdaniu?

Prawidłowo: Pies szczeka (pies = rzeczownik, podmiot) 

Nieprawidłowo: Ona kocha muzykę. (Muzyka = rzeczownik, obiekt)

Te trzy pytania pomogą ci zidentyfikować rzeczowniki w zdaniu.

• Wskazówki dotyczące struktury zdania (podmiot/przedmiot/dopełnienie)

Jeśli wiesz, gdzie pojawiają się rzeczowniki i jaką rolę odgrywają, ich wykrycie staje się znacznie łatwiejsze. Rozłóżmy to na czynniki pierwsze.

1. Rzeczowniki jako podmioty

Każde pełne zdanie ma podmiot - rzecz, która coś robi. W większości przypadków podmiotem jest rzeczownik. 

Aby znaleźć podmiot, spójrz na początek zdania i zapytaj: "Kto lub co coś robi?". Na przykład, 

1. Pies głośno zaszczekał. (Kto szczekał? Pies.)
2. Góry wyglądają pięknie zimą (Co wygląda pięknie? Góry).

Podmiotem zdania jest prawie zawsze rzeczownik lub zaimek. 

2. Rzeczownik jako obiekt

Podczas gdy podmioty coś robią, obiekty odbierają akcję. Oto dwa rodzaje obiektów:

• Obiekt bezpośredni → Otrzymuje działanie bezpośrednio
• Indirect Object → Odpowiada na pytanie "do kogo" lub "dla kogo" czynność jest wykonywana.

Na przykład, 

1. Kopnęła piłkę (co kopnęła? Piłkę = obiekt bezpośredni).
2. Dał Lisie prezent. (Co dał? Prezent = dopełnienie bezpośrednie, Komu? Lisie = dopełnienie pośrednie)

Przedmioty zawsze występują po czasowniku w zdaniu.

3. Rzeczowniki jako dopełnienia 

Czasami rzeczownik uzupełnia zdanie, podając dodatkowe informacje o podmiocie. Nazywa się to dopełnieniem. Rodzaje dopełnień to:

• Mianownik predykatu → rzeczownik, który zmienia nazwę podmiotu po czasowniku łączącym (jest, był, był, wydaje się, staje się)
• Dopełnienie → rzeczownik, który opisuje lub zmienia nazwę obiektu.

Na przykład, 

1. Ona jest lekarzem. (Doctor = mianownik predykatu, zmienia nazwę She)
2. Wybrali go na prezydenta. (Prezydent = dopełnienie przedmiotowe, zmienia jego nazwę)

Dopełnienia nie otrzymują akcji, ale uzupełniają znaczenie zdania.

•  Przedimki i modyfikatory wskazujące na rzeczowniki (a, an, the)

Rzeczowniki często zawierają małe "słowa pomocnicze" - a, an, the, this, that, my, your, some, many - które ułatwiają ich wykrycie. 

1 - Przedimek określony: "The"

"The" jest nazywany przedimkiem określonym, ponieważ wskazuje na konkretny rzeczownik - coś, o czym już wiemy. Na przykład,

1. Słońce świeci (Jest tylko jedno słońce i wszyscy o tym wiedzą)
2. Skończyła książka pożyczyłeś jej. (To specyficzna książka)
3. Widziałem pies na swoim podwórku. (Chodzi o konkretnego psa, nie byle jakiego)

2 - Przedimki nieokreślone: "A" i "An" 

"A" i "an" są nazywane przedimkami nieokreślonymi, ponieważ wprowadzają rzeczowniki nieokreślone - dowolne z czegoś, a nie konkretne. Na przykład,

1. Przyjęła kot. (dowolny kot)
2. Kupił kanapka na lunch. (nie wiemy, która kanapka)
3. Potrzebuję parasol. (nie konkretny)

Używaj "a" przed słowami zaczynającymi się na a spółgłoska dźwięk: samochód, dom, nauczyciel.

Używaj "an" przed słowami zaczynającymi się na a samogłoska dźwięk: jabłko, godzina, pomysł. 

3 - Przymiotniki wskazujące: This, That, These, Those

Wskazują konkretne rzeczowniki na podstawie odległości.  Na przykład, 

1. To książka jest niesamowita.
2. To samochód jest drogi (daleko)
3. Te buty są wygodne (blisko)
4. Te góry są piękne (daleko)

4 - Przymiotniki dzierżawcze: Mój, Twój, Jego, Jej, Jego, Nasz, Ich

Przymiotniki dzierżawcze pokazują własność - do kogo należy rzeczownik. Na przykład, 

1. Mój telefon jest na wyczerpaniu.
2. Kurtka znajduje się na krześle.
3. Ich dom jest ogromna. 

5 - Kwantyfikatory

Kwantyfikatory określa ilość rzeczownika. Na przykład,

1. Niektóre jabłka są zgniłe.
2. Wielu studentów miłość do czytania.
3. Niewiele osób wiedzieć o tym sekrecie. 

Jeśli widzisz some, many, few, all, several, most, any lub podobne słowa - spodziewaj się rzeczownika zaraz po nich!

Przykłady rzeczowników w zdaniach

Rzeczowniki są wszędzie w języku, czy to w prostych stwierdzeniach, głębokiej literaturze czy dyskusjach technicznych. 

Ale to, jak pojawiają się w zdaniu, zmienia wszystko - czasami prowadzą akcję, czasami ją przyjmują, a czasami po prostu istnieją w tle, dodając znaczenia.

Przeanalizujmy to na prawdziwych przykładach z różnych sytuacji.

Liczba mnoga i forma bierna rzeczowników

1 - Regularne wzorce liczby mnogiej

Rzeczowniki bardzo się zmieniają, gdy tworzymy z nich liczbę mnogą lub pokazujemy własność. W większości przypadków utworzenie liczby mnogiej rzeczownika jest łatwe. 

• Podstawową zasadą jest dodanie -s lub -es. 
  • Pies → Psy
  • Autobus → Autobusy
  • Box → Boxy
  • Samochód → Samochody

• Dla rzeczowników zakończonych na -y
  • Zmień -y na -ies (jeśli przed -y występuje spółgłoska)
    • Dziecko → Niemowlęta
    • Miasto → Miasta

• Zachowaj -y, po prostu dodaj -s (jeśli przed -y jest samogłoska).
  • Zabawka → Zabawki
  • Małpa → Małpy

• Dla rzeczowników zakończonych na -f lub -fe
  • Zmień -f na -ves
    • Liść → Liście
    • Wilk → Wilki

• Wystarczy dodać -s (dla niektórych wyjątków)
  • Dach → Dachy
  • Szef → Szefowie

2 - Nieregularne wzorce liczby mnogiej

• Niektóre słowa w języku angielskim nie podlegają standardowym regułom.
  • Mężczyzna → mężczyźni
  • Stopa → stopy
  • Mysz → myszy

• Niektóre słowa w ogóle się nie zmieniają.
  • Owca → owca
  • Jeleń → jeleń
  • Ryba → ryba

• Są też łacińskie/greckie liczby mnogie, które mają zupełnie inne zasady.
  • Kaktus → kaktusy
  • Promień → promienie
  • Zjawisko → zjawiska

3 - Zasady umieszczania apostrofów biernych

• Dla rzeczowników w liczbie pojedynczej, dodaj -'s
  • The chłopiec kapelusz
  • The kot ogon

• W przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej zakończonych na -s, wystarczy dodać '
  • The nauczyciele salon
  • The psy park

• W przypadku nieregularnej liczby mnogiej (bez -s na końcu), dodaj -'s
  • The dzieci zabawki
  • The męski pokój

Jak już nigdy nie mylić rzeczowników?

Rzeczowniki są trudne dla początkujących, zwłaszcza jeśli chodzi o formy nieregularne.

Niektóre liczby mnogie nie tylko przyjmują -s (jak koty lub książki), ale całkowicie się zmieniają (jak dziecko → dzieci lub mysz → myszy). Jak więc je zapamiętać?

Hacki pamięciowe dla rzeczowników nieregularnych

• Pogrupuj je według wzorów. Na przykład, Wiele słów kończących się na -f zmienia się na -ves (jak leaf → leaves).

• Twórz zabawne zdania. Na przykład, Jedna gęś, dwie gęsi - proszę nie mylić tych pojęć!)

Sztuczna inteligencja na ratunek

1 - Narzędzie do pisania esejów AI

Niezależnie od tego, czy jesteś rodzimym użytkownikiem języka angielskiego, czy wciąż się uczysz, napisanie dobrego eseju może być stresujące. Z pomocą AI Essay Writer możesz uporządkować swoje myśli w dobrze skonstruowane akapity i poprawić błędy gramatyczne.

Oto jak z niego korzystać:

1. Otwarte narzędzie do pisania esejów AI.
2. Wpisz temat i kliknij "Generuj"
3. Uzyskaj dobrze skonstruowany, doskonały gramatycznie esej w kilka sekund.

2 - Parafrazator AI

Czasami twoje zdania mają sens, ale nie brzmią dobrze. Wtedy Parafrazer AI wchodzi. Oto jak z niego korzystać:

1. Przejdź do Parafrazer AI narzędzie.
2. Wklej swoje zdanie lub akapit.
3. Kliknij "Parafrazator", aby uzyskać płynniejszą, bardziej naturalną wersję.

3 - Czat AI

Co zrobić, jeśli utknąłeś i nie wiesz, czy rzeczownik jest policzalny czy niepoliczalny? Albo jak poprawnie utworzyć liczbę mnogą? Wystarczy zapytać Czat AI. 

Na przykład,

1. Czy "furniture" jest policzalne czy niepoliczalne? Jak mogę go użyć w zdaniu?
2. Jaka jest różnica między "poradą" a "radą"? Które z nich jest poprawne?

Zobacz, jak działa nasz AI Detector i Humanizer - znajdź je w widżecie poniżej!

Wnioski

Rzeczowniki dają czadu!

Pomyśl o tym - każda fajna rzecz w Twoim życiu ma swoją nazwę. 

Najlepsza przyjaciółka, PlayStation, sypialnia, ciasto czekoladowe w lodówce, a nawet uczucie motyla w brzuchu pierwszego dnia szkoły. 

Rzeczowniki pomagają nam uchwycić nasz świat i mówić o nim.

Rozejrzyj się teraz po swojej klasie lub sypialni - czy możesz policzyć krzesła, książki, ołówki, plakaty i elektronikę? Każdy rzeczownik ma swoje zadanie.

Jaki jest najdziwniejszy rzeczownik w twoim słowniku? Narwal? Didgeridoo? Kumkwat? Słowa są zabawne!